Κεφάλαιο 88 Αρ.88

Όλα τα φώτα στο σπίτι είχαν χαμηλώσει όταν έφτασε ο Γουίλ. Η μουντή λάμψη του κεχριμπαριού τρεμόπαιξε από την τραπεζαρία. Ο Γουίλ ακολούθησε και τον υποδέχτηκε μια υπέροχη σκηνή. Ένα πλούσιο και παρακμιακό δείπνο στρώθηκε στο τραπέζι. Ένα μπουκάλι από το αγαπημένο του κρασί κρύωνε σε έναν κουβά με πάγο. Είχαν ήδη χυθεί δύο ποτήρια. Απαλή μουσική από βιολί έπαιζε στο βάθος. Όλα ήταν λουσμένα στην απαλή χρυσαφένια λάμψη των κεριών. Στο κέντρο ήταν η Γκρέις. Φορούσε ένα ρέον φόρεμα σε χρώμα ρουζ. Τα μαλλιά της έπεφταν σε απαλούς κυματισμούς, όπως ακριβώς αγαπούσε πάντα. Ήταν όραμα, και για μια στιγμή μεταφέρθηκε σε μια πιο απλή εποχή.

« Είναι πολύ ωραίο», είπε ο Γουίλ, ενώ λίγος από τον πάγο μέσα του λιώνει. «Φαίνεσαι όμορφη», σχολίασε.

« Ευχαριστώ. Φάτε δείπνο μαζί μου», έκανε νόημα προς το τραπέζι. Ο Γουίλ τράβηξε μια καρέκλα για την Γκρέις και εκείνη έπεσε κάτω σε αυτήν. Κάθισε απέναντί της. «Πιες λίγο κρασί», είπε πίνοντας από το ποτήρι της. Ο Γουίλ ήπιε το κρασί. Ήταν νόστιμο.