Rozdział 162

Punkt widzenia Aidena

Nie traciłem czasu; wbiegłem z powrotem do środka z całą swoją prędkością, wpadając przez drzwi stadionu i zbiegając po schodach w kierunku lodowiska, pokonując po dwa stopnie na raz. Trener przygotowywał drużynę do drugiej połowy meczu i widziałem, że jego oczy szaleńczo migały po stadionie, bez wątpienia mnie szukając. Gdy przechodziłem przez widownię, wiwaty krwawiły z uszu.

Jednak je zignorowałem. Skupiłem się na zdobyciu Carol i bezpiecznym sprowadzeniu jej z powrotem. Nie mogłem myśleć o niczym innym.