Rozdział 108 Pusty sejf

Ronald leżał na łóżku, jego twarz była opuchnięta i wykrzywiona bólem.

Wyatt, obserwując ponurą scenę, zwrócił się do Henry'ego i przemówił z wyraźną frustracją. „Czy byłeś świadkiem wydarzeń dnia? Sophia, twoja własna krew i ciało, przyszła, mimo że nie chciała zajmować się twoim gównem. A jednak jedno twoje słowo i była tutaj. Szanuje nas jako rodzinę. Ale Emma? Ten niewdzięczny bachor nawet nie jest nasz i ma nas w dupie. A Olivia? Co tu mówić? Machnęła na nas cholernym nożem! Kto, do cholery, tak robi? Nigdy nie wyobrażaliśmy sobie, że ona faktycznie to zrobi, ale zrobiła. Spójrz na Ronalda i mnie – jasne, jesteśmy po prostu twoimi braćmi. Ale pomyśl o naszej matce. Nawet gdyby była obcą, starszą kobietą na ulicy, po prostu nie uderza się kogoś w jej wieku. To zwykła przyzwoitość!”

Wydechnął ciężko i kontynuował: „Zawsze uważaliśmy, że twoja była żona była zbyt asertywna, zbyt groźna. Gdyby tu była, ten chaos nie rozwinąłby się w ten sposób. A finanse rodzinne? Czy w ogóle masz nad nimi kontrolę? Jako dyrektor generalny spółki publicznej, dlaczego zbieramy fundusze na rachunki szpitalne? Naprawdę myślisz, że Sophia nie jest zmiażdżona przez to wszystko? Spójrzmy prawdzie w oczy - twoje wygodne życie dzisiaj opiera się na fundamencie pracowitości twojej zmarłej żony. Zamiast chronić przyszłość Sophii, dajesz się zwieść machinacjom innej kobiety. Gdybym był Sophią, również nie uznałbym cię za mojego ojca”.