Κεφάλαιο 60 Βιβλίο 2 Κεφάλαιο 8
Η άποψη του Caleb
Το επόμενο πρωί η Δάφνη είναι έξω από το κρεβάτι μας πριν ανατείλει ο ήλιος. Αυτή είναι μια συνήθεια της τελευταία και είναι πέρα για πέρα απογοητευτικό. Μου λείπει να κρατάω τον σύντροφό μου στην αγκαλιά μου. Και μόνο που σκέφτομαι το τονωμένο κορμί της πιεσμένο στο δέρμα μου, το μέλος μου αναπηδά στη ζωή. Γυρίζοντας από απογοήτευση, αποφασίζω να πηδήξω στο ντους ελπίζοντας ότι το νερό θα δροσίσει την αργή καύση του αίματος μου.
Απολαμβάνοντας τη ζεστασιά του νερού, θυμάμαι το ζωντανό όνειρο που έβλεπα με τη Δάφνη που με οδήγησε να ξυπνήσω λαχταρώντας το σώμα της. Στο όνειρο ήμασταν πίσω στην κουζίνα, εκτός από το ότι αυτή τη φορά δεν με εμπόδισε, αντ 'αυτού γουργούρισε στο αυτί μου, καθώς μου τσίμπησε το λαιμό. Είχα σπρώξει το πουκάμισό της πάνω από το κεφάλι της και αφιέρωσα τον χρόνο μου πειράζοντας τις ζωηρές θηλές της μέσα από το σουτιέν της, ενώ κουνούσα ελαφρά τους γοφούς μου πάνω στους δικούς της επιτρέποντάς της να νιώσει όλο το μήκος της στύσης μου πάνω στο ευαίσθητο μύδιό της. Είχε δαγκώσει τον λαιμό μου και με χαρά τρίβονταν κι εκείνη πάνω μου.