Rozdział 309 Zmieszane uczucie

„Przestań udawać!” krzyknął. „Nie jesteś niewinna i wiem o tym. Chcesz tego, prawda? Dlatego śpisz w moim łóżku, czekając na mnie?” Spojrzał na nią wrogo, a jego głos ją wyśmiał.

Sofia zamarła, nie mogąc się ruszyć ani o cal, gdy zapach alkoholu unosił się z oddechu Leonarda. Było jasne, że był pijany. Wspomnienia z dzieciństwa powróciły, żywo przypominając udrękę bycia świadkiem pijackich ataków ojca na matkę.

„Przestań udawać, ty dziwko! Czemu teraz zaprzeczasz? Wiem, jaką jesteś dziwką, a jako twój mąż powinienem spróbować twojej. Więc zamknij się i pozwól mi cię pieprzyć. Jak na dobrą dziwkę przystało, spraw, żebym poczuł się dobrze” – bełkotał, zmuszając się do niej i zaczynając całować ją w szyję. Gryzł i ssał jej szyję, sprawiając, że czuła tylko ból. Jej łzy nie miały na niego żadnego wpływu. Oślepł z upojenia i pożądania.