Rozdział 395 Negocjacje

Don Adrik kipiał ze złości. Jego starannie opracowany plan zawiódł, a wszystko poszło katastrofalnie źle, przecząc jego oczekiwaniom. Głupio wierzył, że może zmusić wielkiego Leonarda Morellego do poddania się jego żądaniom. Cóż za śmieszny pomysł! Nikt na tym świecie nie mógłby zmusić nieugiętego Leonarda Morellego do poddania się ich woli. Adrik miał się dowiedzieć, w najsurowszy sposób, że popełnił poważny błąd, wzywając tam Leonarda.

Jego twarz była zaczerwieniona, a on stracił wszelki rozsądek, gdy szczekał rozkazy do swoich ludzi, nakazując im skierować broń w stronę Leonarda. Gniew przyćmił jego osąd, czyniąc go ślepym na rzeczywistość, że Leonardo Morelli był synonimem samej śmierci. Czy nie rozumieli niebezpiecznej ścieżki, którą podążali?

Czy Adrik naprawdę wierzył, że Leonardo podda się tylko dlatego, że udało mu się utrzymać żonę Leonarda z dala od niego przez jeden dzień? Takie urojenia istniały tylko w pokręconym umyśle Adrika. Leonardo pozostał opanowany, obserwując, jak trzymają broń mocno, i nie mógł powstrzymać się od chichotu z ich głupoty. Ci głupcy nigdy nie byliby w stanie przebić się przez fortecę jego umysłu.