Rozdział 4

Nyla zamarła na moment, po czym zaczęła rozpaczliwie walczyć. Sama myśl o tym, że Clark całuje inną kobietę poprzedniej nocy, napełniła ją obrzydzeniem i wściekłością. „Puść!”

Jej walka spełzła na niczym, gdy Clark tylko mocniej ścisnął ją w talii.

Gdy walczyła, jej ręcznik się poluzował, odsłaniając jej ciało. Jego spojrzenie pociemniało i poczuł przypływ pożądania.

Ich ciała były mocno ściśnięte, a Nyla szybko zauważyła zmianę w Clarku. Wściekła, ugryzła go mocno, czując smak krwi w ich ustach.

Zamiast puścić, druga ręka Clarka wślizgnęła się pod ręcznik Nyli. Nie miała nic pod spodem, bo dopiero co wyszła spod prysznica. Zesztywniała i walczyła jeszcze bardziej zaciekle. „Clark, zejdź ze mnie!”

Clark zignorował Nylę, jego palce drażniły jej wrażliwe punkty. „Nyla, ty też mnie potrzebujesz, prawda?”

Walka Nyli była daremna, a ona stawała się coraz bardziej zdesperowana. Kiedy Clark się ustawił, zamknęła oczy w rozpaczy. „Clark, nie spraw, żebym cię znienawidziła”. Clark nagle się zatrzymał . Widząc Nylę wypełnioną rozpaczą i bólem, niczym kruchą porcelanową lalkę, która zaraz się rozbije, zatrzymał się. Rozpaczliwie jej pragnął, ale głos w jego głowie ostrzegał, że jeśli ją teraz zabierze, to będzie koniec ich.

Spojrzał na nią, jego ręka zacisnęła się wokół jej talii. Po kilku napiętych sekundach, nagle puścił ją i wstał z łóżka, szybko opuszczając pokój.

Drzwi zatrzasnęły się z głośnym hukiem, przez co Nyla się wzdrygnęła. Mocno ścisnęła koc.

...

Przez następne kilka dni Clark nie wracał do domu.

Nyla dzwoniła do niego kilka razy, aby omówić rozwód, ale on nie odpowiadał.

...

Nadszedł weekend.

Nyla była w salonie, wysyłając podania o pracę, gdy usłyszała otwieranie drzwi wejściowych. Clark wszedł, wyglądając na wyczerpanego.

Patrzyli na siebie w milczeniu, aż Nyla przerwała milczenie, zamykając laptopa i spokojnie wstając. „Skoro już wróciłeś, porozmawiajmy o rozwodzie”.

Clark zmarszczył brwi. „Mówiłem ci, że się z tobą nie rozwodzę. Jestem tu, żeby ci przypomnieć, że musimy pójść dziś wieczorem na rodzinną kolację”.

Sumnerowie organizowali comiesięczną kolację, a od czasu ślubu Clark i Nyla chodzili na nią razem. Rodzina nie była dla Nyli łaskawa, często traktując ją źle. Znosiła to, ponieważ wierzyła, że Clark ją kocha.

Jednak gdy zobaczyła go z inną kobietą, nie mogła już dłużej okłamywać samej siebie.

„Nie chcę iść. Idź sam.”

Wyraz twarzy Clarka stał się niecierpliwy. „Nyla, jak długo zamierzasz to ciągnąć?”

Zignorował jej telefony i wiadomości, mając nadzieję, że się uspokoi, ale ona wciąż była taka sama.

„Nie będę niczego ciągnąć. Chcę tylko rozwodu”.

Po usłyszeniu słowa „rozwód” cierpliwość Clarka się wyczerpała. Spojrzał na Nylę, jakby była nierozsądna.

„Rozwód? Nie pracowałaś odkąd się pobraliśmy. Jak się utrzymasz? Która firma cię zatrudni? A co z wygórowanymi rachunkami za leczenie twojego ojca? Czy możesz sobie na nie pozwolić?” „Nyla, nie jesteś już nastolatką. Masz 28 lat. Czas dorosnąć.

„Jestem dyrektorem generalnym Sumner Group. Ciągle stawiam czoła pokusom. Czasami trudno się oprzeć, ale te kobiety nigdy nie zajmą twojego miejsca jako mojej żony. Czego więcej chcesz?”

Clark nie mógł zrozumieć, dlaczego Nyla nie widziała, że on nadal ją kocha, nawet jeśli nie mógł zobowiązać się do bycia z nią na zawsze.

Widząc aroganckie zachowanie Clarka, Nyla nie mogła pogodzić tego mężczyzny z nieśmiałym chłopcem, który kiedyś się zarumienił, wyznając jej miłość i obiecując, że nigdy jej nie skrzywdzi. Może to było jego prawdziwe egoistyczne, dumne i protekcjonalne.

„Jeśli dojrzałość oznacza tolerowanie twojej niewierności, to przykro mi, nie mogę tego zrobić. Znajdź kogoś innego. Oto papiery rozwodowe, które kazałem przygotować. Podpisz je, kiedy będziesz miał czas”. Clark zerknął na dokumenty, szydząc, gdy zobaczył sekcję o podziale majątku. „Masz niezły apetyt, prosząc o połowę mojego majątku. Naprawdę myślisz, że to możliwe?” „Zasługuję na to. Dlaczego nie?”

Clark zaśmiał się szyderczo. „Rozejrzyj się po domu. Czy coś tu kupiłeś? Od lat pokrywam koszty leczenia twojego ojca. Jeśli wszystko podsumujemy, powinieneś mi płacić. Czy mam poprosić mojego prawnika o zrobienie obliczeń?”

Kiedy Nyla obserwowała jego gorzki wyraz twarzy, nie mogła uwierzyć, że kiedyś kochała tego mężczyznę. Tak dobrze ukrywał swoje prawdziwe „ja”, że dopóki nie przyłapała go na zdradzie, uważała go za świetnego faceta.

„Nie zapominaj, że gdybym nie dał ci tego patentu, nie byłbyś CEO Sumner Group. I to ty powiedziałeś mi, żebym został w domu po ślubie. Gdybym kontynuował badania, zarobiłbym o wiele więcej niż mi dałeś”.

Clark, nie zrażony tym faktem, odpowiedział: „Kto by ci teraz uwierzył w sprawie patentu?

„Nie chcę kłócić się o pieniądze, ale jeśli nalegasz na rozwód, będziemy musieli się rozliczyć. Nyla, dopóki porzucisz pomysł rozwodu, moje pieniądze nadal będą do twojej dyspozycji”.

„Clark, jesteś podły!”

Ponieważ odmówił rozwodu, musiałaby pozwać. Odwróciła się, żeby odejść, ale on ją zablokował. „Zmień ubranie. Idziemy na rodzinną kolację”.

„Powiedziałem, że nie idę. Powiedz im, że źle się czuję”.

Clark złapał ją za nadgarstek. „Nyla, tracę cierpliwość. Nie zmuszaj mnie do umorzenia wydatków na leczenie twojego ojca”.

„Nie ośmieliłbyś się!”

Clark wyjął telefon i zadzwonił do swojej sekretarki. „Anuluj płatność medyczną mojego teścia na przyszły miesiąc-”

Wściekły Nyla chwycił telefon i zakończył rozmowę. „Przekraczasz granicę, Clark”.

„Przekroczyłaś granicę?” Spojrzenie Clarka było pełne pogardy, gdy przyciągnął ją bliżej. „Wszystko, co masz, zawdzięczasz mnie. Nie uważasz, że to ty przekraczasz granicę? Zmień ubranie, albo mam wiele sposobów, by zmusić cię do posłuszeństwa”.