Hoofdstuk 61 61

Op naar het slachtoffer!

Aislinn werd het zat om flauw te vallen. Ze wist nooit waar ze wakker zou worden. Deze keer zat ze in een zittende positie en haar handen en voeten waren nog steeds vastgebonden. Het viel haar op dat Rafe haar behoorlijk gevaarlijk moest hebben gevonden om te denken dat het nodig was om haar bewusteloos en ziek vast te binden.

De pijn nam af, maar ze had nog steeds overal pijn, alsof ze griep had. Ze deed haar ogen open en zag dat ze in een auto zat. Waarschijnlijk een limousine. Ze zat op een zwarte leren stoel die tegenover een stoel stond waarop Rafe en Jenna zaten. Rafe leunde achterover en keek uit het raam, zich niet bewust van het feit dat Aislinns ogen net waren geopend. Eén hand lag op Jenna's knie. Het leek haar niet te deren of op te merken dat Rafe haar aanraakte. Tegelijkertijd staarde ze Aislinn aan met een boosaardige blik. Aislinn wist niet waar die blik voor was. Jenna kon waarschijnlijk wel een reden bedenken om de paus aan te staren. Aislinn kon alleen maar bedenken dat Jenna nog steeds over Cullen nadacht. Rafe's andere hand streelde een goudbruine leeuwin die aan zijn voeten lag. De leeuwin leek blij te zijn met het aaien, want ze spinde haar goedkeuring.