Κεφάλαιο 146

Αραμπέλα

Ανάθεμα! Εσωτερικά ουρλιάζω, κοιτάζοντας με φρίκη την εκπομπή ειδήσεων που γέμιζε την οθόνη της τηλεόρασης. Η Selene και το παιδί της παρελαύνουν σε μια σκηνή, γοητεύοντας το πλήθος και δίνοντας μια άψογα συμπαθητική παράσταση. Τι στο διάολο σκέφτονται; Αυτό είναι το τελευταίο πράγμα που χρειάζομαι!

Ο Μπαστιέν παρακολουθούσε τις ειδήσεις σαν γεράκι, περπατούσε σαν τίγρης σε κλουβί μπροστά στην τηλεόραση και, εναλλακτικά, έψαχνε τις εφημερίδες για τυχόν ίχνη πληροφοριών. Έχω παρακολουθήσει προσεκτικά και τα δύο πριν πιάσει το τηλεχειριστήριο ή την πρωινή ανάρτηση, αλλά μέχρι τώρα δεν έχουμε αντιμετωπίσει τέτοιου είδους κρίση – και αναμφίβολα αυτό είναι. Αν ο Μπαστιέν δει τα πλάνα της συνέντευξης Τύπου, έχω μπερδευτεί. Είναι πολύ πειστικά, πολύ όμορφα, και αυτό το παιδί είναι προφανώς δικό του. Παρόλο που μοιάζει με τη μητέρα της, όταν μιλάει στον δημοσιογράφο είναι σαν τα λόγια να προέρχονται από τον ίδιο τον Μπαστιέν – αν και πολύ νεαρός Μπαστιέν.