Rozdział 7: Szef się zgodził i życzenie się spełniło

„Justin, jak sobie życzysz, to prawdopodobnie ostatnie spotkanie. Od tej pory pójdziemy swoimi drogami. Życzę ci szczęśliwego życia i spełnienia wszystkich twoich życzeń”.

Po tych słowach wyszła szybkim krokiem. W porównaniu z poprzednim razem, jej kroki były wyraźnie łatwiejsze. Tak, kto nie byłby szczęśliwy? Spełnienie życzenia jest czymś naprawdę satysfakcjonującym. W końcu odzyskała życie!

Irene poszła ponownie do apteki i kupiła tabletki antykoncepcyjne. Potem wróciła do wynajętego domu, wzięła prysznic i się przebrała. W tym momencie Linda zadzwoniła, jak obiecała: „Irene , czy masz czas zjeść razem kolację dziś wieczorem? Zróbmy grilla”.

Linda była współlokatorkąIrene na studiach i obie miały głęboką przyjaźń. Po ukończeniu studiów Linda pomyślnie dołączyła do działu kadr w Shengshi Group. Chociaż Irene również przesłała swoje CV do Shengshi, nie otrzymała odpowiedzi. Z powodu ograniczeń finansowych Irene ostatecznie wybrała Tianwaitian.

„Linda, gdy już się zadomowię w Shengshi, na pewno pomogę ci uzyskać wewnętrzną rekomendację”. Linda pocieszała ją w tamtym czasie. Jednak oczekiwanie trwało dwa lata.

„Linda, nie dziś. Muszę wrócić do mojego rodzinnego miasta. Umówmy się na spotkanie innego dnia”. Irene odmówiła.

„ No dobrze, to przyjdź się ze mną pobawić, jak wrócisz”– powiedziała Linda .

Po odłożeniu słuchawki Irene poprosiła o opuszczenie kawiarni i Tianwaitiana. Słysząc, że chce wziąć urlop, kierownik Yu zamilkł na chwilę, a następnie powiedział: „Chciałem ci to powiedzieć osobiście dzisiaj, więc w tym przypadku powinnaś najpierw zająć się swoimi sprawami rodzinnymi”.

Irene z ciekawością zapytała, co to było.

„Tym razem jest wakat na awans. Możesz zostać stałym kelnerem w prywatnym pokoju 608. Już cię zapisałem.” Wyjaśnił kierownik Yu.

„Ach?!” Irene była zszokowana.

„Dlaczego nie chcesz?” zapytał kierownik Yu.

„Nie, to tylko trochę nieoczekiwane. Kierowniku Yu, jeśli pójdę, co z Zheng Shu? Czy ona nie jest zwykłą kelnerką w 608?” powiedziała Irene zmartwiona.

Kierownik Yu powiedział w lekko chłodnym tonie: „Irene , powinnaś brać pod uwagę własne życzenia, a nie pobyt lub wyjazd innych. Jesteś tutaj, aby zarabiać pieniądze i iść do przodu, a nie robić dobroczynność. Rozumiesz?”

Irene zamilkła. Konkurencja w Tianwaitian jest zacięta. Jeśli Zheng Shu zostanie stałą kelnerką w 608 , z pewnością spotka ją los zwolnienia. Nie miała zamiaru zabierać cudzej pracy. Co więcej, już oświadczyła Justinowi, że nigdy więcej go nie zobaczy w tym życiu. Poza tym, gdy tylko sprawa grobu jej matki zostanie właściwie rozwiązana, ona wróci i zrezygnuje, więc nie będzie miało znaczenia, czy dostanie awans, czy nie.

Po chwili namysłu powiedziała spokojnie: „Przepraszam, menadżerze Yu, nadal mam nadzieję, że będę mogła dobrze wykonywać swoją obecną pracę”.

Kierownik Yu wydawał się trochę zaskoczony, a następnie powiedział: „Nie musisz się spieszyć z odpowiedzią. Możemy to omówić po powrocie z wakacji. Irene , czasami ambicja i życzliwość nie mogą ze sobą współistnieć. Widzę, że masz wielkie ambicje i mam nadzieję, że wkrótce uświadomisz sobie tę prawdę”.

Po odłożeniu słuchawki Irene natychmiast kupiła bilet powrotny do domu.

Moje rodzinne miasto jest miejscem, za którym tęskni moja matka. Stary dom z glinianymi ścianami otoczony był płotem porośniętym kwitnącymi różami. Irene cicho zawołała babcię i zobaczyła starszą kobietę powoli wychodzącą z kuchni.

„Dziewczynko, dlaczego wróciłaś? Dlaczego nie wracasz do pracy w mieście?” Babcia, gdy tylko ją zobaczyła, zrugała ją surowym tonem.

Moja babcia ma tylko jedną córkę, moją matkę. Moja matka popełniła wielki błąd rodząc Irene , dlatego moja babcia zawsze żywiła do niej urazę. Mój dziadek zmarł wcześnie, a moja matka zaczęła pracować odkąd byłem młody. Przypadkiem spotkała Reginalda i bardzo się w nim zakochała. Jednak Reginald był jużżonaty, a ich związek zaczął się wiązać, a ostatecznie matka zaszła w ciążę z Irene .

Początkowo Reginald obiecał wziąć na siebie odpowiedzialność, a jego matka mu uwierzyła i czekała na rozwód. Jednak trzy lata później nadeszła wiadomość o ich rozstaniu. Matka była przepełniona żalem i oburzeniem. Wydała dużą sumę pieniędzy, aby przekupić media, robiąc wielkie zamieszanie wokół faktu, że urodziła dziecko rodziny Raglan . Publicznie zażądała alimentów i zmusiła Reginalda do pojawienia się. Incydent ten wywołał ogromne poruszenie i zszokował całe Chiny.

Sąsiedzi o tym rozmawiali. Matka nie tylko nie otrzymywała alimentów, ale także otrzymała list od prawnika, została zbanowana i wpisana na czarną listę, a także wielokrotnie napotykała na trudności w poszukiwaniu pracy. W domu nie panował spokój, drzwi i okna były wybite, zgniłe jaja i liście warzyw latały wszędzie, a obelgi słychać było bez przerwy. Matka była bardzo zła i wyładowała swoją złość na Irene , obwiniając ją o to, dlaczego się urodziła i dlaczego nie była chłopcem. Gdyby to był chłopiec, rodzina Raglanów nie byłaby tak bezduszna.

Tym razem Irene niemal straciła życie. Na szczęście sąsiad, który przechodził obok po szkole, znalazł ją na czas i wysłał do szpitala. W przeciwnym razie już dawno obróciłaby się w pył.

Nie mogąc znaleźć miejsca noclegowego w mieście, jej matka musiała zabrać ją z powrotem do rodzinnego miasta. Chociaż ludzie z mojego rodzinnego miasta nie obrażali mnie prosto w twarz, to obgadywali mnie za moimi plecami, wytykali palcami, a nawet rzucali odchodami w ścianę. Babcia nie miała innego wyjścia, jak tylko zbudować płot i zasadzić róże, żeby ukryć brzydotę.

Dziś róże pachną, ale moja mama już nie żyje.

„Babciu, wróciłam po prochy mamy. Mam teraz pieniądze i poproszę Howarda, żeby kupił cmentarz!”– powiedziała podekscytowana Irene.

W drodze powrotnej skontaktowała sięz Howardem , który powiedział, że musi skonsultować się ze swoim pracodawcą, zanim odpowie. Na kilka minut przed jej wejściem Howard zadzwonił i powiedział jej, że właściciel zgodził się na cenę 600 000 dolarów!

Irene weszła do domu z wielką radością. Portret jej matki wisiał nad głównym holem. Była łagodną, spokojną, inteligentną i atrakcyjną kobietą. Irene uklękła i dwa razy oddała pokłon.

„Dziewczyno, skąd wzięłaś tyle pieniędzy?” zapytała babcia.

„Niczego haniebnego nie zrobiłeś, prawda?”

„Mówię ci, jeśli będziesz tak rozwiązła jak twoja matka i uwiedziesz żonatego mężczyznę, to cię zatłukę na śmierć!” Babcia była wściekła.

Serce Ireny zadrżało i milczała. Justin...czy on naprawdę ma rodzinę? Jeśli to prawda, to czy nie popełniła ona wielkiego błędu?

„ Mała dziewczynko, czujesz się winna? Naprawdę uwiodłaśżonatego mężczyznę?” Twarz babci nagle się zmieniła, podniosła pałeczkę i zamachnęła się nią na Irene .

Irene nie była w stanie uniknąć ciosów i została kilkakrotnie trafiona. Uciekła, mówiąc: „Nie, babciu, naprawdę tego nie zrobiłam”.

„Gdzie bez ciebie wzięlibyśmy tyle pieniędzy!”– ryknęła babcia. „Niszczysz naszą rodzinną tradycję. Połamię ci dziś nogi!”

Irene zignorowała ból i próbowała chwycić kij. Podczas szamotaniny został trafiony jeszcze kilka razy.

„To wszystkie pieniądze, które zarobiłam ciężką pracą! Pracowałam nad projektem i dostałam prowizję! Prowizja za projekty firmy jest bardzo wysoka, babciu, nie daj się ponieść wyobraźni!” Irene wyjaśniła z zapałem, ale nie odważyła się spojrzeć babci w oczy.

Babcia była sceptyczna: „Naprawdę?”

Irene kiwała głową kilkakrotnie. Dopiero wtedy babcia się poddała, odrzuciła kij, poszła do kuchni i ugotowała Irene miskę makaronu.

„Jeśli masz zajęcia, ucz się pilnie. Możesz zarobić 600 000 w dwa lata. To dobra praca. Irene, twoja matka jest głupia i zrobiła coś takiego. Nie możesz iść jej starąścieżką! W przeciwnym razie nigdy ci nie wybaczę!” powiedziała szczerze babcia.