Rozdział 14

Tej nocy spałem w łóżku księcia. W tym samym łóżku, które stado zarezerwowało dla wybitnych alfów, którzy odwiedzali je na krótko. Alfy nie mogły przebywać w stadzie innej osoby dłużej niż trzy dni, z wyjątkiem szczególnych okazji, ponieważ nierównowaga sił może wywołać nieplanowaną walkę między odwiedzającym alfą a rządzącym alfą, zwłaszcza jeśli odwiedzający alfa miał większą władzę niż rządzący alfa.

Nie mogłam spać tej nocy, bo łóżko było za miękkie, pokój za ciepły, a obecność mocy za silna. Nie spał obok mnie. Właściwie, nie spał. Siedziałam całą noc w pokoju na ostatnim piętrze, słuchając, jak się porusza, i zastanawiałam się, czy on też nie może spać. Czy zakłóciłam jego spokój, czy też bezsenność była częścią jego klątwy.

O świcie sen zaskoczył mnie, a kiedy się obudziłam, obudziłam się z paniką w brzuchu. Tak bardzo bałam się duszącej aury mocy otaczającej mnie i faktu, że obudziłam się później niż zwykle. Astrid mnie zabije. Było już po ósmej, więc wiedziałam, że o tej porze będzie w kuchni, a każdy, kto wszedłby po niej, dostałby butem w twarz.