Rozdział 617

Benedict wyraźnie się o nią martwił. Vivian obdarzyła ją pocieszającym uśmiechem. „Nic mi nie jest. Proszę, zamknij za sobą drzwi”.

Pod naciskiem Vivian Benedict się zgodził. Przed wyjściem przypomniał jej. „Zadzwoń, jeśli będziesz mnie potrzebować. Będę zaraz na dole”. Kiedy oboje zostali sami w biurze, Vivian w końcu podniosła wzrok i obdarzyła Finnicka lodowatym spojrzeniem. „Dlaczego tu jesteś?”

Finnick poczuł, jak jego serce ściska się z bólu, widząc, jak obojętna była wobec niego. Nadal traktuje innych tak samo jak kiedyś, ale teraz jesteśmy praktycznie obcymi.