Hoofdstuk 104 Boek 3 drie

Emily duwde de dubbele glazen deuren van Big Daddy's restaurant open, liep naar binnen en zocht tussen de bezette tafels naar iemand totdat ze het zandblonde haar en de groene ogen zag die ze heel goed kende. Hij stond op en zwaaide naar haar terwijl ze naar hem toe liep. "Na twee jaar zie ik je eindelijk weer", zei ze glimlachend terwijl hij een stoel voor haar naar achteren schoof.

"Oh, neem me niet kwalijk, nadat het contract in werking was getreden, had ik het druk en het spijt me echt dat ik ben weggegaan zonder het je te vertellen," antwoordde hij voordat hij weer op zijn eigen stoel ging zitten. "Je ziet er prachtig uit," complimenteerde hij, terwijl hij naar haar mooie, stralende gezicht keek, haar platinablonde haar dat over haar pronkende, blonde schouders viel en dat zichtbaar werd onder haar blote schouderjurk. "Je ogen zijn betoverend, ik heb altijd van die kleuren gehouden." Hij keek diep in haar honingbruine ogen.

Emily bloosde zachtjes door zijn complimenten, ze was niet vergeten dat hij de eerste man was die haar na haar eerste huwelijk een compliment gaf. De scène flitste door haar hoofd terwijl ze eraan dacht, waar ze stonden te wachten op de lift en ze nog steeds probeerde niet in te storten na haar scheiding van Michael. "Dank je wel, Lucas."