Hoofdstuk 27 Diner bij de Caldwells
Alexanders perspectief
Ik weerstond de drang om met een hand door mijn haar te gaan en eraan te trekken. Ik was weer helemaal meegesleept! Ik had verwacht Samantha vandaag te zien. Ik kende het kleine sletje veel beter dan zij zichzelf kende.
En ik had gedacht dat ik haar met een helder hoofd zou kunnen verjagen. Totdat ze binnenkwam, gekleed in een afschuwelijke jurk, en al mijn coherente gedachten het raam uit vlogen. De enige gedachte die ik had, was de wilde vos domineren.