Hoofdstuk 44 Zijn huis
Samantha's perspectief
"Oké, dit is enorm," mompelde ik, terwijl ik naar het enorme landhuis boven mij keek.
Het was prachtig. Ik kon de grenzen van zijn landgoed niet zien. Voor me strekten zich velden en tuinen uit, uitgestrekt in de zon. Alexander stond naast me, zijn ogen volgden al mijn bewegingen aandachtig.