Rozdział 22 Spać osobno

Zanim zdążył zareagować, Emmett upadł na ziemię. Z przestrachem patrzył, jak nóż w ręku napastnika o włos go nie trafił, a zamiast tego drasnął ramię Savannah. Ten mężczyzna się nie poddał. Przeskoczył przez biurko i złapał Emmetta za kołnierz. „To wszystko twoja wina! Brooklyn anulowała umowę z nami i teraz wszystkie nasze akcje utknęły w magazynie! Zbankrutuję, jeśli nie będę mógł ich odsprzedać! Ty pójdziesz na dno razem ze mną!” krzyczał histerycznie. Kiedy mężczyzna próbował go ponownie dźgnąć, Emmett szybko się przewrócił i uniknął noża. Wykorzystując moment, złapał mężczyznę za nadgarstek i jednym szybkim ruchem przerzucił go przez ramiona. Mężczyzna walczył i krzyczał, gdy Emmett przygwoździł go do podłogi i kopnął nóż.

W tym momencie część personelu wróciła do budynku. Zaczęli biec w stronę biura, gdy usłyszeli zamieszanie. Emmett spojrzał na krwawiące ramię Savannah. „Myślisz, że możesz go przytrzymać przez chwilę?” „Tak”. Ignorując własny ból, Savannah pospieszyła i usiadła na walczącym napastniku, przyciskając go z całej siły. Wkrótce przybyła garstka pracowników i ochroniarzy, gapiąc się na szokującą scenę przed nimi. Emmett wycofał się w kąt i udawał, że drży ze strachu. „Zadzwoń na policję!” krzyknęła Savannah, czując, że z każdą minutą traci siły. Wszystko inne wydarzyło się szybko. Kilku mężczyzn przytrzymało wściekłego napastnika, podczas gdy Javon i pozostali wbiegli, aby zająć się sytuacją. Policja przyjechała wkrótce potem i zabrała mężczyznę. Następnie Javon zawiózł Emmetta i Savannah do szpitala. Savannah została przewieziona na oddział chirurgiczny. Skrzywiła się z bólu, gdy lekarz opatrywał jej ranę.

Tymczasem Emmett czekał na zewnątrz z Javonem, który był zajęty składaniem raportów Agacie przez telefon. Wielokrotnie zapewniał starszą panią, że E. Mmett jest cała i zdrowa. Emmett trzymał głowę nisko, wspominając, co się wcześniej wydarzyło. Pamiętając, jak niebezpieczny był ten incydent, w końcu stracił cierpliwość i sam wszedł na oddział, zostawiając nieświadomego Javona. Głos lekarza było słychać, gdy tylko wszedł do pokoju. „Twoja rana jest już oczyszczona, ale będziemy musieli założyć trzy szwy. Jeśli chcesz uniknąć widocznych blizn po jej zagojeniu, najlepiej nie stosować znieczulenia. Czy możesz wytrzymać jeszcze trochę?” „Dobrze, idź. Nie mam nic przeciwko bólowi” odpowiedziała Savannah i odwróciła wzrok, nie chcąc widzieć swojej krwawej rany. Lekarz był pod wrażeniem tego, jak silna wydawała się ta młoda kobieta. Spojrzał na Emmetta, który właśnie wszedł. „Jesteś jej chłopakiem, prawda? Podejdź i ją przytrzymaj. Może szarpnąć się z bólu, gdy będziemy zszywać”. „Jestem jej mężem”