Rozdział 70

Księżyc

Otworzyłem oczy, mrużąc je, by przyzwyczaić się do strumienia światła z małego okna. W pokoju unosił się zapach krwi i płynów ustrojowych, połączony z zapachem, którego nie zapomniałem.

„Silver” – wyszeptałam, rozglądając się po małej przestrzeni. Nie wiedziałam, co czuć w tym momencie, ale jedno było pewne: nie bałam się głupiego alfy. Wręcz przeciwnie, oblizałam dolną wargę, spodziewając się rozerwania go na strzępy, kończyna po kończynie. Twarz Jaxa przemknęła mi przed oczami, sprawiając, że mój wilk zaskomlał. Musiałam dowiedzieć się, co zaplanował Silver, a potem skontaktować się z nim, moim partnerem.