Rozdział 545

„ Po prostu o tym zapomniałem, to wszystko! Wiesz, ile pokoi muszę posprzątać każdego dnia? To logiczne, że zapomnę, który jest który” – powiedział Oliver uparcie.

Corinne się uśmiechnęła. „Ojej, twoja pamięć nie jest taka świetna, co? Teraz martwię się, czy kiedykolwiek pomyliłaś zamówienia, za które odpowiadasz. Chociaż muszę się zastanowić, dlaczego właściciel tej restauracji miałby cię trzymać w pracy, skoro twoja pamięć jest tak zła, jak zasugerowałaś”.

Oliver z poczuciem winy odwrócił od niej wzrok. „Nie! Dopiero dziś moja pamięć nie jest taka dobra, bo nie czuję się dobrze. Panienko, dlaczego upierasz się, żeby zrzucać winę na mnie, skoro to ty wyrwałaś mi miskę zupy i wylałaś ją na dzieciaka?”