Rozdział 2 Podróże

Następnego ranka, po tym jak Shane wyszedł do pracy, nie wstałem od razu. Albo może nie miałem dość odwagi, żeby to zrobić. Chociaż chciałem poszukać więcej wskazówek, przerażała mnie myśl, jakie niszczycielskie rzeczy mogę znaleźć.

Z powodu zmagań psychicznych nie wstałem, dopóki nie było dobrze po dziesiątej rano. Wczoraj prawie nie zmrużyłem oka, więc w tej chwili byłem trochę senny.

Po trochu zbliżałem się do gabinetu, przypominając sobie każdą bolesną rzecz, którą usłyszałem wczoraj wieczorem. Czułem, jak moje nerwy się napinają, a moje serce biło szybciej z każdą sekundą.

Jakież nowe piekło czekało na mnie po drugiej stronie tych drzwi?

Po otwarciu drzwi zobaczyłem prosty pokój. Był zaskakująco schludny.

Obok łóżka stał kosz na śmieci. Były w nim zużyte chusteczki śmierdzące spermą.

Kiedy mimowolnie spojrzałem na jego poduszkę, coś dostrzegłem.

Na poduszce leżały dwa długie, kręcone pasma rudych włosów.

Moje włosy były brązowe. Nie było mowy, żeby należały do mnie.

Wyszłam z gabinetu, jakby całe życie mnie opuściło i zamknęłam drzwi.

Nie miałem siły, żeby iść dalej. Oparłem się o ścianę, próbując przypomnieć sobie każde niezwykłe zachowanie Shane'a w ciągu ostatnich dni.

Nagle usłyszałem hałas dochodzący z drzwi. Shane wrócił do domu.

Szybko wstałem, udając, że przechodzę obok gabinetu, zanim poszedłem do salonu i usiadłem na sofie. Wtedy udawałem opanowanie, biorąc pilota ze stolika kawowego i próbując włączyć telewizor. Byłem tak zdenerwowany, że nacisnąłem kilka przycisków przez pomyłkę, zanim udało mi się włączyć telewizor.

Wkrótce Shane podszedł do mnie, gapiąc się na moją twarz. Bałam się, że zauważy, że coś jest nie tak ze mną. W końcu płakałam całą noc.

„Zapakuj trochę ubrań. Jedziemy w podróż” – powiedział.

„Podróż? Ale… nie jesteś zajęty?”

Shane był pracoholikiem. Po ślubie nie pojechaliśmy nawet na miesiąc miodowy, więc prośba o urlop tylko po to, żeby podróżować, była dla niego nietypowa.

„Byłem zbyt skupiony na pracy, więc nie spędziłem zbyt wiele czasu, żeby ci towarzyszyć. Teraz, gdy jesteś w ciąży, pomyślałem, że byłoby wspaniale zabierać cię częściej, a ostatecznie będzie to lepsze dla rozwoju naszego dziecka”.

Być może z powodu tego, co odkryłam wczoraj wieczorem, wydał mi się tak hipokrytyczny. Dlatego spojrzałam mu prosto w oczy, szukając odpowiedzi.

Ale był zaskakująco spokojny. Nie wyglądał, jakby mnie zdradził. Wręcz przeciwnie, to ja byłem tym, który wyglądał podejrzanie.

„Shane, co do wczorajszej nocy… Widzisz…”

Chciałem go zapytać o tożsamość kobiety, którą pieprzył w swoim gabinecie wczoraj wieczorem. Ale widząc, jak wpatruje się we mnie wzrokiem, znieruchomiałem.

„A co z wczorajszą nocą?” zapytał Shane.

„Nic. Słyszałem, jak ktoś rozmawiał wczoraj wieczorem”.

Jego twarz natychmiast się zmieniła.

„Och, racja. Była tam kobieta w stanie krytycznym w ciąży, która poszła do szpitala na leczenie. Musiałem odebrać kilka telefonów, kiedy byłem w badaniu. Czy przeszkadzałem?”

Jęczeli tak głośno podczas seksu, że tylko ja mogłam to usłyszeć. Czy on naprawdę martwił się, że mnie zaniepokoi?

Pokręciłam głową w odpowiedzi, spakowałam trochę ubrań i zeszłam z nim na dół, udając, że nic się nie stało.

Miałam już dwadzieścia sześć lat; nie byłam już impulsywną dziewczyną, którą byłam. Na razie musiałam ustalić prawdę, zanim powiem mu, że już wiedziałam o jego zdradzie.

Pomyślałem, że najlepiej będzie mieć przewagę, że znam jego sekret, i postanowiłem poczekać i zobaczyć, jak potoczą się sprawy. Ale to był mój największy błąd.

Mimo że z wiekiem stałem się dojrzalszy, nadal nie potrafiłem przewidywać skutków.

W końcu wpadłem w jego pułapkę i pozwoliłem, by zepchnął mnie w otchłań piekła.