Rozdział 7: Świetnie! To moja szwagierka. Jestem uratowana.

Luna zamarła na miejscu.

Coco szturchnęła ją łokciem.

„Wygląda na to, że ten przystojniak do ciebie dzwoni?”

Luna: …

O nie.

A jednak było to widoczne.

Ethan podszedł do niej, wyglądał na zaniepokojonego i uniósł brwi.

„Brawo, masz jakieś pieniądze?”

„Pożycz mi trochę, a ja ci oddam później.”

Mimo że wyraźnie prosił o pomoc, jego ton sprawiał wrażenie, jakby wydawał rozkaz.

Luna: „…”

Jak odpowiedzieć na to pytanie?

Pomogłem, ale czy zepsułem fabułę?

Czy jeśli nie pomogę, to i tak złe wrażenie stanie się jeszcze gorsze?

…

Grupa Feng.

Ian skończył czytać trzymaną w ręku umowę, wstał i podszedł do okna balkonowego.

Budynek grupy znajduje się w zamożnej dzielnicy Pekinu. Patrząc z okien, można podziwiać panoramę miasta.

Celowo wyszedł z domu wcześnie rano.

Chciał postawić granicę i zachować dystans. Powinna była wiedzieć, kiedy go poślubiła, że to małżeństwo było tylko grą według życzeń starszych.

Istnieją dwa powody, dla których chciała go poślubić, mimo że wiedziała, że jest niemy.

Pieniądze, tożsamość.

Możesz jej dać obydwa.

Nie może ci dać nic innego.

Komunikacja między nimi może być możliwa, ale powinna się ona odbywać w pewnych granicach.

Przynajmniej nie chciał słuchać, jak rozmawia z nim o czymś tak błahym jak mycie włosów.

To nie ma sensu.

Strata czasu.

Właśnie gdy o tym myślałem, mój telefon komórkowy zawibrował.

Była to wiadomość WeChat od partnera biznesowego.

Po przeczytaniu wiadomości wystarczy kliknąć na krąg znajomych.

Nagle przed moimi oczami pojawiło się kilka linijek tekstu.

To jest najnowszy post od Luny——

[Luna: Przepraszam za zajęcie publicznych zasobów WeChat Moments. Pozwólcie, że przedstawię wam to. Tak naprawdę to mój mąż... Rozwiń]

Iana zadrżały. Kliknął „Rozwiń” z zimną twarzą.

Druga połowa treści pojawiła się jak żart:

【……………………………………Akai Shuichi muah ~•̑₃•̑ 】

Ian: „…”

Właśnie w tej chwili.

Asystent Fang zapukał do drzwi biura.

„Szefie Feng, jest dokument, który wymaga twojego podpisu”.

Ian wyłączył telefon i schował go do kieszeni.

Nie zauważył, że jego palec przypadkowo dotknął przycisku „Lubię to”, zanim ekran telefonu się wyłączył.

…

Luna: „Nie mam żadnych pieniędzy”.

„Nie masz pieniędzy?” Ethan uniósł brwi.

Oczywiście, że w to nie wierzę.

Wyszłam za mąż za starszego brata, jak to możliwe, że nie mam pieniędzy?

Absolutnie nie.

Nawet jeśli cofniemy się o krok, ona nawet nie zapytała go, ile chce pożyczyć, i po prostu powiedziała, że nie ma pieniędzy. Czy ona udaje?

Jak się spodziewał, jego bratowa pochodziła z biednej rodziny.

Tchórzliwy i skąpy.

Luna skłamała. W rzeczywistości Ian co miesiąc przelewał na jej kartę dużą sumę pieniędzy zwaną „wydatkami domowymi”. Drugiego dnia ich ślubu poprosił nawet swoją asystentkę o wysłanie jej dodatkowej karty z zadziwiającym limitem kredytowym.

Nie tknęła ani grosza z tych pieniędzy.

Po kilku latach pracy udało jej się zaoszczędzić trochę pieniędzy, co wystarczyło na codzienne wydatki.

Jest miłośniczką pieniędzy, ale nie ekstrawagancką. Uważa, że jeśli będzie trzymać pieniądze na karcie, ich liczba będzie rosła.

Będzie niewytłumaczalne poczucie bezpieczeństwa.

Widząc wyraz twarzy Ethana mówiący „Kogo ty oszukujesz?”, Luna zacisnęła zęby i przemówiła:

„Moje pieniądze są na rachunku lokaty terminowej—”

Podczas gdy mówiła, szybko przyszedł jej do głowy pewien pomysł, podniosła nadgarstek i pokazała zegarek.

„——Co powiesz na to, dam ci zegarek? Czy możesz znaleźć lombard, żeby wymienić go na pieniądze?”

„ Żartujesz? Po co mi twój zegarek?” Była taka mądra. Ethan spojrzał na niego i leniwie skomentował: „To tylko kawałek złomu”.

Luna: To prawda~ Po prostu tego nie rób~

Wyglądało na to, że starał się jak mógł, by pomóc, ale to nie pomogło wcale.

Nie będzie to miało wpływu na rozwój relacji z innymi ludźmi, ani nie pogorszy twojego własnego wizerunku.

Podobnie jak Luna była skrycie zadowolona ze swojej pomysłowości.

Nagle rozległ się głos...

„Okej, zostaw mi ten zegarek jako dowód swojej miłości. Kiedy będziesz miał wystarczająco dużo pieniędzy, żeby mi to zrekompensować, możesz go wykupić”.

Długowłosa dziewczyna, która słuchała ich w milczeniu, nagle przemówiła.

Chloe czuła, że dziś naprawdę miała pecha.

Nowo zakupiona wiolonczela została zniszczona przez tego aroganckiego chłopca.

Poprosił go o wypłatę odszkodowania, ale ten powiedział, że nie ma przy sobie pieniędzy.

Kto by w to uwierzył?

Ale siostra, którą nazywał bratową, wyglądała całkiem miło.

Nie wygląda na kogoś, kto mógłby kłamać.

Sądząc po sposobie, w jaki się do siebie zwracają, są krewnymi.

Chloe postanowiła zaufać swojemu instynktowi.

Po prostu przyjmij zegarek i czekaj, aż przyniesie pieniądze, żeby go wymienić.

Luna:!

A co jeśli to ty jesteś bohaterką?

Twój umysł pracuje tak szybko!

Na koniec Ethan i Chloe wymienili się danymi kontaktowymi, aby ułatwić sobie w przyszłości odkupienie zegarka.

Problem rozwiązany idealnie.

Luna zdjęła zegarek i podała go Ethanowi.

Szczerze mówiąc, nie chce się z nim rozstać, bo nosi ten zegarek od wielu lat.

Widząc wyraz twarzy Luny, Ethan ponownie uniósł brwi, a na jego twarzy pojawił się wyraz pogardy:

„Kiedy odkupię twoje łachmany, zwrócę je tobie. Nie ma powodu, żeby być tak niechętnym”.

Ethan czuł, że miał ogromnego pecha.

Nawet wypicie zimnej wody powodowało u niego guzek w zębach. Nie dość, że motocykl, który mu się podobał, został sprzedany komuś innemu, to jeszcze on rozbił się o czyjeś pianino.

Co to za kiepska gitara? Kosztuje 80 000 juanów, a on musi ponieść połowę straty.

Gdybym nie wydała w tym miesiącu 200 tys. juanów kieszonkowego, nie musiałabym prosić o pomoc moją bratową, której nawet dobrze nie znam.

Moja szwagierka jest naprawdę małostkowa. Nie chce rozstać się ze zepsutym zegarkiem. Haha.

To on traci twarz zastawiając ten rupieć komuś innemu, prawda?

Nagły,

Wyraz twarzy Ethana stał się napięty.

Pomyślałem o czymś ważnym i spojrzałem na Lunę.

„A tak w ogóle, nie mów mojemu bratu o tym, co się dzisiaj wydarzyło.”

Byłoby okropne, gdyby jego starszy brat dowiedział się, że wydał za dużo kieszonkowego na motocykl.

„…”Luna.

Ha, ha.

Czy boisz się, że Ian się dowie?

Tak naprawdę to krew jego brata go przytłacza.

Luna chciała powiedzieć „OK”, ale patrząc na arogancką i irytującą twarz Ethana, nie potrafiła tego powiedzieć.

Ona naprawdę... znosiła to przez długi czas.

Nie chcę tego dłużej znosić.

Jego wyraz twarzy nagle się zmienił.

"Hej, dzieciaku."

„?” Ethan zamilkł, myśląc, że źle usłyszał.

Dziecko?

Dzwonisz do niego?

„Długo tolerowałem twoje brwi.”

Luna podniosła rękę i wskazała na jego brwi:

„Jeśli jeszcze raz odważysz się podnieść brwi, natychmiast opowiem twojemu bratu, co się dzisiaj wydarzyło”.

Coco, która stała obok, była oszołomiona, gdy to usłyszała i nie wiedzieć czemu, pomyślała o słynnej emotikonie.

Czy jesteś niesamowity? Odłóż swoją dumę.jpg

Luna przyznała, że tak, napisała w notesie: „Być nieskazitelnym”

bratowa.

Jednak okazywanie życzliwości nie oznacza powstrzymywania się.

Przynajmniej pomogłem temu dzieciakowi. Nie oczekuję, że powie „Wspaniale, że jesteś moją bratową. Jestem uratowany”, ale przynajmniej powinien to powiedzieć w milszym tonie, prawda?

Ethan był oszołomiony: „???”

Nikt nigdy nie odważył się wskazać go palcem w ten sposób.

Miał zamiar unieść brwi i prowokacyjnie się bronić.

Kiedy pomyślał o zimnej twarzy starszego brata, jego brwi drgnęły, ale nie uniosły się.

Wypowiedział dwa słowa niezadowolenia:

"Odważysz się?!"

„Och? Myślisz, że odważyłabym się to zrobić?” Luna powiedziała lekko i wyjęła telefon komórkowy.

Udawaj, że go nastraszysz, opowiadając mu jakąś historię.

„Okej, okej, okej –” Brwi Ethana były tak mocno zmarszczone, że mogłyby zabić muchę. „Czy to w porządku, jeśli nie podniosę brwi?”

Luna odłożyła telefon i uśmiechnęła się: „Okej”.

Ethan poczuł frustrację i niecierpliwie podrapał się po głowie. Powiedział „Żegnaj, szwagierko”, odwrócił się i szybko odszedł.

Patrząc na plecy Ethana, Luna skrzywiła się.

Wydała z siebie długi westchnienie.

Myślała jasno.

Zamiast martwić się, że w przyszłości dwaj młodsi bracia będą cię kopać i policzkować.

Lepiej pokazać teraz trochę rozpędu.

Bądź miły, gdy nadchodzi czas na bycie miłym i dyscyplinuj się, gdy nadchodzi czas na dyscyplinę.

W końcu jest najstarszą bratową.

…

Incydent został rozwiązany pomyślnie.

W końcu mogę iść zjeść kolację, mój żołądek burczy z głodu.

Podczas kolacji Coco zapytała z ciekawością: „Czy to brat twojego męża? Mając tak przystojnego brata, twój mąż też musi być przystojny, prawda?”

Luna uśmiechnęła się i nie odpowiedziała.

Gdy po raz pierwszy wyszła za mąż za członka rodziny Feng, jej matka przypominała jej, żeby nie zwracała na siebie uwagi.

Kiedy przeciętna osoba poślubia osobę pochodzącą z bogatej rodziny, nie da się uniknąć plotek na jej temat.

Najlepiej nikomu nie mówić.

ale nie wiedzieli, kim jest jej mąż. Coco nie plotkowała zbyt długo, a temat został zmieniony, gdy Luna zaczęła mówić o czymś innym.

W drodze powrotnej do domu po kolacji Luna sięgnęła po telefon i sprawdziła WeChat.

Post, który zamieściłem na WeChat Moments po popołudniowym obejrzeniu filmu, w krótkim czasie zyskał kilkanaście polubień i osiem komentarzy.

Rzuciła szybkie spojrzenie i odpowiedziała każdemu z osobna.

Kolega z klasy A: [W zeszłym tygodniu twój mąż był jeszcze Seshomaru?]

Luna odpowiedziała: [Nie pytaj, zapytaj po prostu mojego byłego męża.]

Kolega z klasy B: [Idziesz zobaczyć powtórkę!? Ja też chcę jutro iść!]

Luna: [Idź szybko! Warto!]

Kolega z klasy C: [Bzdura, to mój mąż! Gap się!]

Luna: [Dobądź miecza, wojowniku.]

Mama Grace również zostawiła komentarz poniżej: [Nie jesteś w dobrej formie przez cały dzień.]

Luna uśmiechnęła się żartobliwie: [Odziedziczyłem twój ~[grymas]]

Tata szedł tuż za nim: [Ile masz lat? Nadal oglądasz kreskówki!]

Luna : [ @Grace , mamo, tata jest dla mnie okropny!]

Kiedy odpowiadała z entuzjazmem, oczy Luny nagle się rozszerzyły.

Byłem zaskoczony, gdy odkryłem, że wśród awatarów znajomych, którzy mi się podobali, był jeden całkowicie czarny.

Czy to...Ian?

Dziwny.

Ian dał jej kciuk w górę???