Rozdział 272

Marina czuła na sobie wzrok wszystkich, choć nic nie widziała.

Krzyczała o pomoc: „Ethan! Tato! Pomóż mi! Musisz mnie uratować. Nie chcę umierać”.

Olivia nie czuła się dobrze. Nie jadła jeszcze śniadania, a jej żołądek bolał już od jakiegoś czasu. Jej czoło było pokryte potem, przez co morska bryza wydawała się jeszcze chłodniejsza.