Pobierz aplikację

Apple Store Google Pay

Lista rozdziałów

  1. Rozdział 1 Rozwód jest oficjalny
  2. Rozdział 2 Chęć życia osobno
  3. Rozdział 3 Ona nigdy już nie wróci
  4. Rozdział 4 Uroczystość ucieczki przed nędzą
  5. Rozdział 5 Jego koszula
  6. Rozdział 6 Chce ją zmusić
  7. Rozdział 7 Źle w łóżku
  8. Rozdział 8 Pan Northwood chce, żebyś poczekał
  9. Rozdział 9 Jej nowa randka
  10. Rozdział 10 Żyć jak wdowa
  11. Rozdział 11 Czy to twój nowy chłopak?
  12. Rozdział 12 Rozwód w ratuszu
  13. Rozdział 13 Spełnienie jej prośby o rozwód
  14. Rozdział 14 Czy to żart?
  15. Rozdział 15 Test na ojcostwo
  16. Rozdział 16 Wyjdź za mnie
  17. Rozdział 17. Zimne obserwowanie, jak wszystko się rozwija
  18. Rozdział 18 Błagaj mnie
  19. Rozdział 19 Żałuję tego
  20. Rozdział 20 Błaganie Pani Northwood
  21. Rozdział 21 Ona jest Claude
  22. Rozdział 22 Spotkanie z nią ponownie
  23. Rozdział 23 Niedoceniana złośliwość Ethana
  24. Rozdział 24 Za kogo chcesz wyjść za mąż?
  25. Rozdział 25 Nowy chłopak co tydzień
  26. Rozdział 26 To denerwujące, gdy mężczyźni ciągle nas nękają
  27. Rozdział 27 Rozwód
  28. Rozdział 28 Czy Northwood Corporation ogłasza upadłość?
  29. Rozdział 29 Kogo jeszcze chcesz pocałować?
  30. Rozdział 30 To naprawdę było nieporozumienie
  31. Rozdział 31 Ona go drapie
  32. Rozdział 32 Na kanapie
  33. Rozdział 33 Dowody oszustwa
  34. Rozdział 34 Spadek reputacji Emily
  35. Rozdział 35 Pozew Ethana
  36. Rozdział 36 Celowe działanie odwetowe
  37. Rozdział 37 Nie mogę znieść rozwodu z nią
  38. Rozdział 38 Ona go ugryzła
  39. Rozdział 39 Publiczne polewanie twarzy alkoholem
  40. Rozdział 40 Ethan był gorszy niż zwierzę
  41. Rozdział 41 Ethan ją całował
  42. Rozdział 42 Zapomnij o rozwodzie
  43. Rozdział 43 Ich związek ujawniony
  44. Rozdział 44 Pan Northwood jest żonaty
  45. Rozdział 45 Ona jest oszustką
  46. Rozdział 46 To było dla niej
  47. Rozdział 47 Czy masz czego żałować?
  48. Rozdział 48 Naciskając na plecy
  49. Rozdział 49 Jak ona śmie?
  50. Rozdział 50 Ethan stracił panowanie nad sobą

Rozdział 3 Ona nigdy już nie wróci

Słowa „życie osobno” ścisnęły serce Sophii. To było smutne i bolesne uczucie.

Potrafiła policzyć, ile razy Ethan wracał do Everglade Manor po ślubie. Nie było to niczym innym, jak mieszkaniem osobno.

„Zostały tylko trzy miesiące. Nie widzę sensu wspólnego życia”.

Przyglądał się jej przez chwilę. Potem uśmiechnął się złośliwie.

„Ja decyduję, czy to bezcelowe, czy nie. Poproś Daniela o dwugodzinną przerwę dzisiaj. Zabierz swój bagaż z powrotem do dworu”.

"I-"

Przerwało jej pukanie do drzwi.

Daniel był na zewnątrz. Przypomniał Ethanowi: „Panie Northwood, spotkanie wkrótce się zacznie”.

Ethan zapiął rękawy. „Wynoś się”.

Sophia pozostała niewzruszona. „Ethan Northwood, nie wracam”.

„Ciągle powtarzasz to samo.”

To nie był pierwszy raz, kiedy się kłócili. Więc nie przejmował się tym.

Nie był to pierwszy raz, kiedy się wyprowadziła. Ale zwykle zajmowało jej to kilka dni, zanim wróciła.

Wiedziała, że on tego nie kupuje i uważała, że dalsze argumentowanie to strata czasu. W końcu zrozumiałby sytuację, gdyby czas płynął. Tym razem nie zamierzała wracać.

Wyszła z biura i udała się do łazienki. Musiała poprawić makijaż. Na jej brodzie był siniak, bo ją uszczypnął.

Następnie miała zanieść list rezygnacyjny do działu kadr.

W tym momencie ktoś do niej zawołał. „Sophia, w drukarce skończył się tusz. Szybko uzupełnij. Czekamy”.

Przyzwyczaiła się do otrzymywania takich rozkazów każdego dnia.

Jako osobista asystentka Ethana musiała dbać o jego posiłki i inne trywialne sprawy. Mimo to on jej nie pochwalał.

Zamiast tego kazał Danielowi wykonywać jej pracę. W rezultacie skończyło się na tym, że wykonywała zlecenia dla personelu.

„Sophia Everhart, mówię ci, żebyś uzupełniła tusz.”

To była Jenny Winchester. Nigdy nie lubiła Sophii. Jenny była tą, która szydziła z Sophii za zerwanie z jej bogatym chłopakiem.

„Nawet jeśli rezygnujesz, zachowuj się profesjonalnie. Twoja rezygnacja nie jest jeszcze oficjalna”.

„Moim zadaniem jest wykonywanie poleceń pana Northwooda i dbanie o jego posiłki. Czy uważasz, że teraz możesz wydawać polecenia zamiast niego?

W rzeczywistości wiele osób chciało zostać osobistą asystentką Ethana. Wszyscy czekali na swoją szansę.

Jenny była jedną z nich. Rozpaczliwie pragnęła, aby Sophia odeszła, aby mogła zająć jej miejsce.

Jenny rzuciła jej obrzydliwe spojrzenie. „Sophia, czy ty gdzieś zostawiłaś swój mózg? Zajmując się posiłkami pana Northwooda? Widziałaś, jak jadł jedzenie, które zamówiłaś?”

Serce Sophii zabolało na myśl o zmarnowanym jedzeniu. Potem poczuła ból w piersi. Jenny rzuciła w nią dokumentami.

Arogancko powiedziała: „Wydrukuj 20 kompletów do godziny 14:00, pani Everhart, musi pani znać swoje miejsce”.

Sophia zmarszczyła brwi. Niedługo potem usłyszała kroki za sobą. Odwróciła się i zobaczyła Ethana i Daniela opuszczających biuro.

Ethan spotkał się z jej wzrokiem i uśmiechnął się. Wydawał się z niej kpić, jakby mówił: „Co sprawia, że myślisz, że możesz się ze mną rozwieść, skoro nie potrafisz nawet wykonać prostego zadania?”

Prychnęła i rzuciła dokumenty z powrotem do Jenny tuż przed Ethanem. Papiery rozsypały się po całej podłodze.

Zanim Jenny mogła zareagować, Sophia odwróciła się i odeszła.

„Pani Winchester, nie tylko musimy znać swoje miejsca, ale także musimy zrozumieć, co oznacza nie. Nie zamierzam uzupełniać tuszu ani drukować papierów. Może pani złożyć skargę do pana Northwooda, jeśli pani odważy się.

„Poza tym jego typ to ktoś bezmózgi z gorącym ciałem. Ty jesteś bezmózgi, ale jesteś trochę płaski.”

Odważyła się obrazić innych, bo i tak zamierzała zrezygnować. Warto było, bo mogła źle mówić o Ethanie.

Twarz Ethana posępniała, a on zacisnął usta.

Następnie Sophia udała się do działu kadr, aby złożyć rezygnację.

Kierownik spojrzał na to i powiedział: „Pani Everhart, powinna pani zabrać to ze sobą. Jest pani osobistą asystentką pana Northwooda. Możemy kontynuować dopiero po jego pozwoleniu”.

„Jutro nie będę przychodzić. Potraktuj to jako nieobecność lub urlop, twój wybór” – powiedziała stanowczo.

Menedżer był zdezorientowany. „To jest sprzeczne z umową. Nawet jeśli zrezygnujesz, jest dwutygodniowy okres przejściowy”.

„Po co się męczyć, skoro praca polega na dbaniu o czyjeś posiłki? Czy mam uczyć nowego pracownika tego, czego Ethan nie je? Założę się, że umrze z głodu, bo zamówiłam już praktycznie każdy rodzaj jedzenia” – smażyła Ethana w myślach.

Nie obchodziło jej to. „Pan Northwood może w takim razie skierować sprawę do sądu”.

Gdy opuszczała Northwood Corporation, odebrała telefon od Zary Quinn, swojej najlepszej przyjaciółki.

Zara zaprosiła Sophię na drinka. Martwiła się, że Sophia będzie smutna po wczorajszych wiadomościach.

Sophia poczuła się zmęczona, więc odmówiła. Wróciła do hotelu, opuściła kolację i poszła spać.

Później obudziło ją pukanie do drzwi. Sprawdziła godzinę i zorientowała się, że jest 19:30.

Wstała z łóżka i otworzyła drzwi.

To był kierownik hotelu. Stał tam z profesjonalnym uśmiechem. „Dzień dobry, pani Everhart. Wygląda na to, że jest problem z pani pokojem, więc musimy go naprawić”.

„Daj mi nowy pokój, to”. Nie utrudniała mu tego. Zamiast tego zamierzała pójść do swojej sypialni i spakować swoje rzeczy.

Jednak zatrzymał ją i powiedział: „Przykro mi, ale nie mamy już wolnych pokoi. Zwróciliśmy pieniądze. Biorąc pod uwagę, że to nasza wina, opłata za odszkodowanie zostaje anulowana”.

Sophia zatrzymała się w miejscu, przypominając sobie, że Ethan żądał, aby wróciła do godziny 20:00. Skoro kierownik hotelu odwoził ją o 19:30, byłaby głupia, gdyby nie dostrzegła prawdziwego powodu całej tej sytuacji.

„Czy to ten łajdak Ethan Northwood? Nie wyjdę!” Była tak wściekła, że nie mogła powstrzymać słów.

Kierownik hotelu nie miał zamiaru trzymać tego w tajemnicy. Pani Everhart, proszę nie utrudniać mi tego. Prowadzimy po prostu małą firmę.

„Jaka mała firma z łatwością zarabia 15 milionów dolarów?” – zapytała samą siebie, uważając to za śmieszne.

Bez względu na to, jak bardzo była niechętna, nie miała innego wyjścia, jak tylko się wymeldować.

Kierownik hotelu był stanowczy i skłonny zrezygnować z odszkodowania. Tymczasem mechanicy stali przy drzwiach, twierdząc, że pożar może wybuchnąć z powodu problemu z obwodami.

Na koniec opuściła hotel z bagażem. Przy wejściu czekał na nią samochód. Należał do rodziny Northwood.

Joshua Whitman zauważył ją i szybko wysiadł z samochodu, aby pomóc jej z bagażem. „Pani Sophia, pan Northwood polecił mi, abym cię odebrał”.

„Powiedz Ethanowi, że nie wracam.” Unikała go i poszła do pobliskiego hotelu.

Nie zatrzymywał jej i wkrótce dowiedziała się dlaczego.

Recepcjonistka oddała jej kartę. „Przepraszam, ale twoja karta jest zablokowana. Czy masz inną?”

تم النسخ بنجاح!