Κεφάλαιο 65 Βιβλίο 2 Κεφάλαιο 13

Η Άποψη της Δάφνης

Ως συνήθως, ξύπνησα πριν από το Caleb. Σε αντίθεση με κάθε πρωί, αν και σήμερα δεν θέλω να ξεφύγω από το κρεβάτι μου. Δεν νιώθω ότι χρειάζεται να σκάσω αν κάτι επιθυμώ να πλησιάσω πιο κοντά στον Κάλεμπ. Δεν γύρισε σπίτι παρά αργά χθες το βράδυ. Προσποιήθηκα ότι κοιμόμουν ήδη όταν μπήκε μέσα. Ξέρω ότι ήταν εντελώς δειλό εκ μέρους μου να προσποιηθώ, αλλά δεν είχα ιδέα με ποιες λέξεις θα μπορούσαν να ξεκινήσουν τη θεραπεία στις συναισθηματικές πληγές που του είχα προκαλέσει χθες.

Ο Caleb είχε δίκιο όταν είπε ότι δεν μου έδωσε ποτέ λόγο να μην τον εμπιστευτώ. Δεν με έχει βλάψει ποτέ, αν μη τι άλλο, έχει βελτιώσει τη ζωή μου με κάθε τρόπο. Από την πρώτη κιόλας μέρα που ήρθε στη ζωή μου έχει παλέψει για μένα. Μου έχει πει κάθε μέρα ότι είμαι πέρα από όμορφη. Μου έδωσε ένα πραγματικό σπίτι και μια πραγματική οικογένεια. Με επανένωσε με τη Σκάρλετ, κάτι που ποτέ δεν είχα σκεφτεί ότι ήταν δυνατό.