Κεφάλαιο 66 Βιβλίο2 Κεφάλαιο 14
Η άποψη του Caleb
Δεν εκπλήσσομαι καν που ξυπνάω ξανά μόνος. Αν και ο θυμός μου με έχει αφήσει, η πληγή κατατρώει την ψυχή μου, και για λίγο αναρωτιέμαι αν χρειάζεται καν να σηκωθώ από το κρεβάτι σήμερα. Το να ξαπλώνεις εδώ είναι ένα ιδιαίτερο είδος βασανιστηρίου. Μπορώ να μυρίσω την όμορφη σύντροφό μου, και ένα μέρος μου θέλει να κυλήσει και να αγκαλιάσει το μαξιλάρι της στο στήθος μου και απλώς να εισπνεύσει βαθιά. Από την άλλη πλευρά, η περηφάνια μου είναι πληγωμένη και τώρα νιώθω ότι θέλω να την απωθήσω. Ίσως αν της συμπεριφερόμουν όπως μου φέρθηκε αυτές τις τελευταίες εβδομάδες, θα καταλάβαινε καλύτερα τα βασανιστήρια που με έχει υποβάλει. Υπάρχει αυτή η υπέροχη φωνή της αμφιβολίας για τον εαυτό της που σέρνεται ρωτώντας αν θα την ενδιέφερε.
Επιτρέποντας στον εαυτό μου για λίγες στιγμές να συνεχίσει να βυθίζεται στη δική μου κατάθλιψη , τελικά αποφασίζω να σηκωθώ από το κρεβάτι. Ελπίζω ότι ένα ωραίο ζεστό ντους θα βοηθήσει να σηκώσω τις βυθοκόρους της συντριβής της ψυχής που έχει εισχωρήσει βαθιά μέσα μου. Σκαρφαλώνοντας στο ντους με ατμό, σκέφτομαι πώς πρέπει να χειριστώ την επισφαλή κατάσταση που αφορά τη Δάφνη και εμένα. Τελικά συμπεραίνω ότι δεν μπορώ πλέον να κάνω τίποτα για να βοηθήσω την κατάσταση.