Rozdział 6 Straciłem ją

Punkt widzenia NATHANA.

Wpatrywałem się w telefon z niedowierzaniem. Naprawdę się rozłączyła?? Siedziałem tam, żeby otworzyć list, który mi zostawiła. Choć się tego obawiałem, musiałem to zrobić. Kiedy powoli otwierałem list, moja mama wpadła do mojego biura i pośpiesznie zamknęła za sobą drzwi.

„Są tutaj” – wyszeptała, a ja wyglądałam na zdezorientowaną.

„Rodzina chłopaka twojej siostry”. Byłem kompletnie zbity z tropu, ale to. Nie miałem pojęcia, że ona w ogóle jest w związku.

„Szybko. To rodzina Wilist i są właścicielami największej firmy budowlanej w tym kraju. Czy możesz sobie wyobrazić, jak bogaci byśmy byli, gdyby te dwie rodziny się połączyły?” Była po prostu podekscytowana, a ilość pragnienia, by zgromadzić bogactwo, często budziła niepokój.

„Zaraz tam” – powiedziałem beznamiętnie, a ona z irytacją zacisnęła zęby, mrucząc, jak ja zawsze byłem taki nonszalancki i nudny, dopóki nie wyszła z mojego biura.

Schowałem list z powrotem do szafki i głęboko wypuściłem powietrze wychodząc z pokoju. Do pokoju dołączyły trzy nowe twarze, a ich szczebiotanie ucichło, gdy wszedłem do jadalni.

Wszyscy byli do siebie tak podobni. Starszy mężczyzna wyglądał na wczesne 60-latka ze swoimi białymi brodami i rysami twarzy. Miał na sobie szary garnitur, a kobieta obok niego, która była jego żoną, była ubrana w błękitną suknię i miała piękne rysy twarzy. Wyglądała na kogoś pomiędzy pięćdziesiątką a synem, który musiał być mężczyzną, z którym spotykała się Rachel, miał jej twarz.

Miał pełne brody, a jego włosy były brązowe i zaczesane do tyłu żelem. Miał ładną chłopięcą twarz i nosił diamentowe kolczyki w obu uszach, a także dopasowany czarny garnitur. Wyglądał jak emerytowany zły chłopiec.

„Przepraszam za maniery mojego syna. To moje najstarsze dziecko i syn, który prowadzi naszą firmę, Nathaniel”. Zostałem im przedstawiony i po prostu grzecznie skinąłem głową. Młody mężczyzna, którego uznałem za mężczyznę Rachel, naprężył dłoń do uścisku dłoni. Wpatrywałem się w nią przez około minutę, relaksując się chłodno na swoim siedzeniu.

Czując kopniaka spod stołu, niechętnie uścisnęłam mu dłoń. Rachel rzuciła mi paskudne spojrzenie i skupiła swoją uwagę z powrotem na swoim chłopaku.

„A tak w ogóle, to jestem Jason. To moi rodzice, pan i pani Wilist, jesteśmy właścicielami Wilist-”

„Tak, słyszałem.” Przerwałem mu, używając noża i widelca tuż przede mną, aby pokroić kurczaka na moim talerzu.

„Jak się poznaliście?” – zapytałem bezpośrednio Jasona i całkowicie zignorowałem wszystkich innych przy stole.

„Umm-’

„Poznaliśmy się na balu charytatywnym około miesiąc temu. Poszłam z mamą, kiedy byłaś za granicą. Więc powiedział „cześć” i mnie pochwalił. I tak się dogadaliśmy. Od tamtej pory był najsłodszy”. Przerwała mu, uśmiechając się od ucha do ucha. Spojrzeli na siebie wyłupiastymi oczami i uśmiechnęli się. Spojrzałam na nich z irytacją, a rodzice przy stole uśmiechali się do nich z dumą.

„Planujesz ją poślubić?” zapytałem, otrząsając się z uczucia nienawiści.

„Tak, kocham. Uwielbiam i kocham Rachel i nie mogę się doczekać, żeby ją po prostu wziąć za żonę”. Po zaledwie miesiącu? Jasne, okej. Ale z drugiej strony, co ja wiem o miłości?

„Więc Nathanielu, czy jesteś żonaty?” zapytała jego mama, patrząc na mnie mocno. Rachel wydała z siebie stłumiony śmiech.

„Jest rozwodnikiem i otwarty na każdą wyjątkową kobietę” – odpowiedziała moja matka, patrząc na panią Wilist i jej talerz z warzywami.

„To szokujące. Ledwo słyszałam, że jesteś żonaty. Ona chyba nie chodziła z tobą na imprezy, prawda?” zapytała ponownie.

„Ona nie. Ona po prostu... jakich słów użyłbym, żeby ją opisać? Powiem tylko, że nie była odpowiednia dla mojego syna, a teraz wrócił jako przystojny, odnoszący sukcesy kawaler, który jest otwarty na związek, który jest wartościowy dla niego i rodziny”. Moja matka odpowiedziała i poczułem, że znów się wściekam. Ale nie miałem zamiaru robić sceny i ośmieszac siebie i rodzinę przed tymi ludźmi. Więc milczałem.

„Dokładnie. Nasi synowie potrzebują eleganckiej kobiety z dobrego domu i jestem bardzo wdzięczna, że poznał Rachel. Mam na myśli, że jest piękną młodą kobietą, która rozumie miejsce kobiety”. Podczas gdy moja mama uśmiechała się, kiwając głową i chłonąc jej słowa, ja pozostałam w milczeniu, po prostu obserwując i naprawdę nie podobał mi się jej ton.

„Nie jestem kopaczką złota”. Moja mama zręcznie dodała, a ja prychnęłam, opróżniając kieliszek wina. „Miło było was wszystkich poznać. Ale mam pracę do wykonania, więc pójdę na emeryturę do mojego biura ”. Wstałam po moich słowach i nie czekając na odpowiedź. Wróciłam do mojego biura i zamknęłam za sobą drzwi.

Usiadłem, poluźniając krawat i głęboko westchnąłem. Zacząłem szukać listu, zanim ktoś zapukał do drzwi.

Zignorowałem to, zakładając, że to moja mama, ale po drugim pukaniu. Drzwi lekko się uchyliły i do biura weszła młoda pokojówka z tacą w rękach. „Dobry wieczór, panie”. Przywitała mnie uprzejmie i stanęła z dala od stołu. Skinąłem jej głową, wyjmując list, podczas gdy ona podawała filiżankę kawy.

„Możesz nie wiedzieć, ale jestem Lomi. Czy pozwolisz mi mówić, proszę pana?” Nie myśląc o niczym głębokim. Dałem jej znak, żeby kontynuowała.

„Byłem blisko pani Lydii, kiedy jeszcze żyła . Widziałem, jak cierpiała raz po raz. Była prześladowana i dręczona przez wszystkich tutaj, ale ona zostawała i brała wszystko, mając nadzieję, że po prostu będziesz tutaj i ją pokochasz. Tak wiele razy próbowałem ją bronić i powstrzymać od pracy, ale ona odmawiała. Robiła wszystko z radością. Chcę również, żebyś wiedział, że nie ukradła ci ani jednej rzeczy. Ani jednego grosza ani akcesoriów. Nawet kiedy była chora, nie pozwoliła mi iść i prosić cię o pomoc w zakupie leków. Więc pomyślałem, że po prostu dam ci znać, ponieważ nie czuję się dobrze, słysząc, jak ludzie mówią o niej, wiedząc, że była cenną, bezinteresowną osobą”. Wyraziła to, a jej słowa sprawiły mi ból.

„Bardzo przepraszam, jeśli przekroczyłam swoje granice. Proszę, nie zwalniaj mnie, sir, ani nie informuj swojej matki, ponieważ to moje jedyne źródło dochodu i nie chciałabym być pod gniewem twojej matki”. Szybko dodała ze strachem w oczach.

„Wszystko w porządku. Dziękuję bardzo, panno Lori?” Próbowałem przypomnieć sobie jej imię.

Pokręciła głową i powiedziała: „Lomi”.

"W porządku."

„Czy wybaczy mi pan?” Pochyliła głowę, a ja odprawiłem ją bez słowa.

Poczułem, że czuję się winny i otworzyłem list. Był czerwony. Drogi Nathanielu,

Zawsze zastanawiałam się, jak to jest być kochaną przez mężczyznę. Od kiedy cię zobaczyłam, poczułam się jak nastolatka, która poznała swoją gwiazdę, w której się podkochujesz. Byłam gotowa zrobić dla ciebie wszystko, bylebyś był szczęśliwy. Kiedy powiedziałeś, że chcesz mnie poślubić, nie obchodziło mnie, czy to dla uratowania życia twojej przyjaciółki, czy coś w tym stylu... dla mnie to był po prostu krok bliżej bycia kochaną przez ciebie. Do odwzajemnienia mojego głupiego zauroczenia.

Kiedy moja rodzina powiedziała nie, nie powinnam wychodzić za ciebie, walczyłam z nimi i zerwałam z nimi wszystkie kontakty dla ciebie. Ale pod koniec dnia, wszystko było na nic, NIC. Oto papiery rozwodowe i karta zawierająca wszystkie pieniądze, które kiedykolwiek wysłałeś, aby mi „zrekompensować”. Nie potrzebuję tego. Tak jak śmiałeś się mi w twarz, kiedy powiedziałam, że chcę rozwodu, mam nadzieję, że będziesz się śmiał jeszcze głośniej po przeczytaniu tego i zobaczysz, jak żałosna byłam przez cały czas. Jak ciągle się ośmieszałam i przyjmowałam na siebie całe złe traktowanie, jakie mi dano.

Życzę ci wszystkiego najlepszego, boli, że zawsze będziesz miał miejsce w moim sercu, ale teraz i na zawsze. Mam nadzieję, że nigdy więcej nie zobaczę twojej twarzy.

Żegnaj Nathanielu.

Oparłam się o krzesło, przecierając twarz dłonią. Serce miałam ciężkie, w sercu czułam poczucie winy, w oczach płynęły mi łzy. Słowa służącej i treść listu przeszyły mi serce.

Musiałem przeprosić i błagać Lydię o to, że ją zraniła, kiedy ona tylko mnie kochała.

Wycierając oczy, sięgnąłem po telefon i wybrałem jej numer, ale połączenie po prostu się rozłączyło. Nawet nie zadzwoniło, po prostu się rozłączyło.

Straciłem ją, naprawdę ją straciłem.

I to była moja wina