Rozdział 161

Dziś nie byłem w najlepszym humorze. Głównie dlatego, że Noah wciąż był na mnie zły za wyrzucenie Rowana. Myślałem, że dobrze to ukryłem. Okazuje się, że potrafił dostrzec coś więcej niż moje bzdury.

W takich chwilach żałuję, że udawaliśmy przed Noahem. Wiem, że myśleliśmy, że go chronimy. Że dajemy mu szczęśliwe dzieciństwo. Wszystko, co zrobiliśmy, to go oszukaliśmy. Teraz ma w głowie, że kiedyś byliśmy zakochani i że możemy być znowu.

Nie wiem, jak powiedzieć mu prawdę, nie łamiąc mu małego serca. Nie wiem, jak mu powiedzieć, że wszystko, w co wierzy o mnie i Rowana, jest kłamstwem. Najbardziej boję się, że znienawidzi nas za to, że go okłamywaliśmy, jeśli prawda wyjdzie na jaw. Ale nie możemy tak dalej postępować. Nie możemy dalej z nim wierzyć, że jest szansa dla mnie i Rowana.