Rozdział 223

Punkt widzenia Judy

Kiedy skończyliśmy szkolenie, słońce już zachodziło. Byłam wyczerpana i chciałam wrócić do rezydencji, gdzie w końcu mogłabym spędzić trochę czasu z Gavinem. Pragnęłam jego dotyku i nie zdawałam sobie sprawy, jak bardzo go pragnęłam, dopóki nie poczułam jego palców na moim ramieniu wcześniej tego dnia. Moje policzki paliły na samo wspomnienie, a mały uśmiech szarpnął kącikiem moich ust.

„Z czego się uśmiechasz?” zapytał Gavin, gdy skręciłam za róg. Zamarłam, gdy zobaczyłam go opartego o ścianę korytarza, z rękami założonymi swobodnie na piersi.