Rozdział 415

Punkt widzenia Judy

Nan wróciła do pokoju z oszołomionym wyrazem twarzy, a ja zmrużyłam oczy. Wiedziałam, że chciała szpiegować Chestera i Harper, żeby dowiedzieć się, co do siebie mówią. Ale wyraz jej twarzy był mieszanką strachu, bólu i może odrobiny szczęścia. Nie mogłam powiedzieć, co naprawdę działo się w jej umyśle, a zanim zdążyłam zapytać, Harper przeszła korytarzem z rzeczami w rękach.

Zatrzymała się, gdy zauważyła, że wszyscy na nią patrzymy, a jej policzki pokryły się rumieńcem. Przez chwilę patrzyła w ziemię, gryząc dolną wargę, zanim spojrzała na mnie.