Rozdział 127 Księga: 4 dwa

Michael wjechał na swoją posesję i zaparkował przed garażem, nie mając nastroju na wjazd. Patrzył w lusterku wstecznym, jak zamyka się automatyczna brama i westchnął. To był tak męczący dzień w pracy i czuł, jak jego głowa eksploduje od wiadomości, które właśnie przekazał mu Gary, a pytanie wciąż go zżerało, kto jest odpowiedzialny, kto to może być? Jęknął cicho i zmęczony przejechał palcami po głowie, zanim sięgnął po swoją teczkę i wysiadł z samochodu. Zamknął samochód pilotem i poszedł na ganek, wchodząc po schodach zmęczony. Przed drzwiami wejściowymi westchnął głęboko i uśmiechnął się do swojej rodziny, zanim otworzył drzwi, aby zobaczyć swoją córkę wbiegającą po schodach i odwrócił się na dźwięk otwieranych drzwi.

„Tata jest w domu” krzyknęła Sapphire, zbiegając po schodach, a Michael położył swoją teczkę na podłodze i przykucnął z szeroko otwartymi ramionami, aby mogła do niej wbiec. Podniósł ją z cichym śmiechem. W przypadku Sapphire sposób, w jaki był witany za każdym razem, gdy wracał z pracy, nigdy się nie zmienił. Zaczyna się od tego, że miała zaledwie rok, kiedy to stawiała pierwsze kroki, próbując do niego dotrzeć, a wspomnienie tego dnia jest wyryte w jego sercu.

„Jak się czuje mój anioł?” zapytał, składając na jej policzku głośny pocałunek, a ona odwzajemniła pocałunek.