Hoofdstuk 2

"Mijn naam is Skye Plath... Het is het enige dat ik me nog van mezelf herinner. Kun je... me opnemen?"

De grond was bedekt met sneeuw. Skye was toen net zo verlegen en timide als een klein konijntje dat in de sneeuw naar voedsel zoekt.

Onverwachts nam Liam Miller haar mee en bewaarde haar in een van zijn landhuizen in West City.

Ze was daar inmiddels een jaar.

Iedereen in Sea City wist dat Liam verliefd was op Olivia Dawn, de vrouw van de familie Dawn. Maar toen Olivia naar Country M ging om verder te studeren, werd ze verliefd op iemand anders.

Er werd gezegd dat Olivia een paar jaar lang helemaal geen contact meer had met Liam. En Liam kon zijn liefde voor haar niet loslaten. Hij had de ene sugarbaby na de andere gekregen, en de vrouwen met wie hij een relatie kreeg, leken steeds meer op Olivia.

Dat gold vooral voor Skye. Ze leek niet alleen op Olivia, ze was ook het langst aan Liams zijde gebleven.

"Komt die idioot niet naar beneden voor het ontbijt?" mompelde de nanny die in het landhuis werkte.

"Waarom zou ze? Meneer Miller is al weg," zei een van de bedienden op spottende toon.

De bedienden in het landhuis waren niet aardig tegen Skye.

Ze hadden haar het hele jaar door enorm gepest.

"Waar dacht meneer Miller aan? Hij had een slimmere sugarbaby kunnen nemen. Deze idioot is nog nooit de deur uit geweest sinds meneer Miller haar hierheen heeft gebracht. Ze blijft de hele tijd binnen en weet niets van de wereld."

Skye had haar geheugen verloren.

Sindsdien is er een jaar verstreken en nu is zelfs haar hart verdwenen.

Ze trilde terwijl ze zich op de vensterbank oprolde en hulpeloos toekeek hoe Liam wegreed. En als een hond die op zijn baasje wacht, zat ze thuis te wachten op Liams volgende bezoek.

Liam had een heleboel sugar babies; Skye had dat toevallig via de nanny ontdekt.

Ze was slechts een van de vele sugar babies die Liam in zijn villa's hield.

Ze had de hele nacht gehuild nadat ze de waarheid had ontdekt. Ze dacht dat ze speciaal voor Liam was. Maar het bleek dat er nog veel meer vrouwen waren die Liam in "kooien" hield, en die allemaal domweg wachtten tot hij hun de genegenheid gaf die hij nog in zich had.

"Hou toch op met zo'n driftbui voor mijn neus! Wie denk je wel dat je bent? Wees maar gehoorzaam en leer hoe je me een plezier kunt doen."

Het enige wat Liam ooit had gedaan was haar bedreigen. Al zijn woorden waren doorspekt met dreigementen.

Skye was van nature een zachtaardig persoon, en het feit dat ze haar geheugen kwijt was, maakte haar nog onzekerder.

Ze kon zich niemand herinneren en vertrouwde ook niemand. Maar om de een of andere reden vond ze Liam leuk en werd ze op slag verliefd op hem.

Nadat hij die dag zijn landhuis had verlaten, kwam Liam een halve maand niet opdagen.

Skye hoorde dat Liam Olivia ten huwelijk had gevraagd zodra ze was geland. Maar het leek erop dat Olivia niet meteen ja had gezegd. In plaats daarvan was ze vaag gebleven en stelde ze het geven van een antwoord steeds uit. Het was alsof ze bang was dat hij verliefd zou worden op iemand anders, ook al was ze niet van plan met hem te trouwen.

Degenen die hun liefde niet beantwoord zagen, zouden zich altijd minderwaardig voelen. Alleen mensen zoals Olivia, die geliefd waren, konden onbevreesd leven.

Liam was een kracht om rekening mee te houden. Hij was de voorzitter van Miller Corporation en groeide op zo'n jonge leeftijd uit tot een van de beste zakenmannen van het land. Talloze vrouwen in Sea City zouden er alles aan doen om met iemand zo jong en succesvol te zijn. Maar Olivia was de enige vrouw die het lef had om zo'n machtige en invloedrijke man als haar plan B te gebruiken.

Olivia was de enige dochter van de familie Dawn, die in Sea City woonde. Ze was al bevriend met Liam sinds ze jong waren, en haar lieve en mooie teint leek op die van een elegante zwaan. Aan de andere kant was Skye een idioot die haar geheugen was kwijtgeraakt bij een ongeluk en geen flauw benul van zichzelf had. Onderzoek had uitgewezen dat er niemand in Sea City bestond die Skye Plath heette, en haar identiteit bleef een mysterie.

Liam was verliefd op Olivia, en voor hem was Skye waardeloos.

Boem!* Liam leek in een extreem slecht humeur toen hij de slaapkamerdeur opentrapte. Olivia had hem vandaag waarschijnlijk slecht behandeld.

De seks die dag was intens en Skye was vlak na Liams vertrek misselijk geworden. Ze had lichte koorts en een vreselijke eetlust. Ze was ook constant duizelig en moest vaak overgeven.

"Doe je alsof je dood bent?" Skye was flauwgevallen toen Liam de badkamer binnenkwam. Ze lag overstuur op de grond.

Liam fronste minachtend zijn wenkbrauwen. Hij was licht geagiteerd. "Maak je schoon en kom hier!"

"Jaz?" Skye kwam weer bij bewustzijn en er was een vleugje verbazing in haar ogen. "Je bent terug!"

Ze waste zich razendsnel en liep naar Liam toe, aangenaam verrast door zijn plotselinge verschijning toen ze voor hem stond. "Heb je honger? Ik heb geleerd hoe ik zoetzure ribbetjes moet maken..."

"Kom hier," zei Liam met een ijzige stem terwijl hij Skye in de rede viel.

Skye voelde de koude uitstraling van Liam en kroop voorzichtig naar voren. "Jaz, ik voel me de afgelopen dagen niet lekker..."

"Wat is er nu weer aan de hand? Mag jij bepalen wanneer ik kom?" Liam voelde zich nogal ongeduldig en trok Skye naar zich toe. "Moet ik je de volgende keer ook een fooi geven?"

Skye's ogen werden rood. Ze aarzelde even en schudde haar hoofd. "Dat bedoelde ik niet..."

"Ben je vergeten waar je bent? Ik houd je hier niet voor niets!" Liam was chagrijnig omdat Olivia hem al een paar dagen ontweek.

Voordat ze terug naar het land ging, had Olivia hem gevraagd of hij met haar wilde trouwen. Maar na terugkomst begon ze te twijfelen.

Liam begon het wachten zat te worden. Zijn greep op Skye's hand werd steviger.

"Het doet pijn..." Skye had zoveel pijn dat ze tranen in haar ogen kreeg en er bloedvlekken op haar bleke huid verschenen.

"Jaz, ik heb pijn... Alsjeblieft, ik voel me echt niet goed.

Kun je me er voor vandaag even mee laten gaan... Skye voelde zich beroerd en haar lichaam voelde gloeiend heet aan.