Hoofdstuk 6

"Buiten..."

Nog voordat de winkelbediende kon uitspreken, rende de filiaalmanager angstig uit zijn kantoor.

"Waar is die vrouw?", vroeg de winkelmanager op paniekerige toon.

"Ze werd angstig en is net gevlucht. Ze is waarschijnlijk een dief," mompelde een andere medewerker zachtjes. Het was een premium luxemerk van Country M dat alleen op maat gemaakte sieraden verkocht. De vrouw, die was gevlucht, had een angstige uitdrukking op haar gezicht en was bovendien erg overstuur. Ze was absoluut een dief.

De winkelmanager fronste zijn wenkbrauwen en staarde een hele tijd naar de hanger die hij vasthield. "Dit is het cadeau van die rijke familie voor hun dochter toen ze volwassen werd. Ik heb het al eerder in een tijdschrift gezien."

"De dochter van die rijke familie? Doel je op die van DR Holdings in Land M? Die ontvoerd en vermoord werd, en waarvan het lichaam in stukken werd gehakt?"

Skye verstopte zich in de opslagruimte van het winkelcentrum. Ze wist niet of de hanger veel waard was, noch of ze hem bij de juwelier kon inwisselen voor geld.

Maar het logo op het uithangbord van de winkel kwam haar ongelooflijk bekend voor.

"Ik zag haar net. Ze is zeker niet ver weg!"

Liams ondergeschikten waren nog steeds naar haar op zoek. Als ze gepakt zou worden, zou hij hun baby zeker weggooien.

Skye huilde hulpeloos en hield haar hand voor haar mond. Ze durfde niet eens hardop te ademen.

"Nou, je bent niet gehoorzaam."

Iemand deed de lichten in de opslagruimte aan. Liam sprak ongeduldig terwijl hij tegen de muur leunde.

Hij was persoonlijk naar haar op zoek gegaan. Hij gaf haar al veel respect, ondanks het feit dat ze voor hem slechts een sugarbaby was. Een stomme bovendien.

"Jaz..." Skye deinsde paniekerig achteruit. Ze was zo bang dat het leek alsof ze net een demon uit de hel had zien verschijnen.

Er was eens een tijd dat Liam haar engel was.

"Doe me geen pijn," smeekte Skye, terwijl de tranen over haar wangen rolden. Ze wilde haar baby niet kwijt.

"Ga met me mee naar huis." Liam zei niets over het wegdoen van de baby. Met een koele stem vroeg hij haar simpelweg om met hem mee naar huis te gaan.

Skye keek Liam argwanend aan. Ze wist niet wat voor truc hij dit keer verborgen hield.

"Jaz..

"Skye, wil je dat ik met je trouw?" Liam liep stap voor stap naar Skye toe, met een uitdrukkingsloos gezicht.

Skye deinsde opnieuw achteruit van angst, en haar hele lichaam trilde hevig.

Wil ik dat hij met mij trouwt?

'Dat durf ik ook niet te hopen.'

"Zeg iets!"

Skye was zo bang dat ze hevig trilde en haar stem trilde toen ze vroeg: "Jaz, ga je niet met Olivia Dawn trouwen?"

"Ik ga niet met haar trouwen. Maar wat vind je ervan als we trouwen?" Liam gaf haar een flauwe glimlach terwijl hij een sigaret opstak.

Skye's blik viel bezorgd op Liam. Ze geloofde niet wat hij zei. Maar waarom voelde ze die verwachting in haar hart?

"Jaz..."

"Ben jij dat wel waard?"

Skye kon het geluid van haar hart dat in een miljoen stukken brak, bijna horen.

"Ben jij dat wel waard?"

De woorden die Liam zojuist had uitgesproken, voelden voor haar als een doodvonnis.

Hij speelde met haar. Hij bespotte haar.

Hij scheurde haar aan stukken.

De vonk in haar ogen vervaagde.

Haar ogen waren nu glazig en levenloos.

In een huurhuis aan de West Street.

"Vanaf nu blijf je hier. Je mag niet voor me verschijnen, tenzij ik je kom zoeken. Je mag ook niet voor Vic verschijnen en haar van streek maken. Begrijp je dat?"

Liam keek om zich heen. Hij was niet bepaald tevreden met de plek.

Hij had Alex gevraagd om namens hem een plek voor Skye te zoeken. Die klootzak heeft daadwerkelijk een plek in de sloppenwijk gevonden.

Skye vond het niet erg. Ze was gewoon dankbaar dat ze een slaapplek had.

"Jaz..." Had hij geen haast meer om van de baby af te komen?

"Het is niet helemaal onmogelijk dat ik je deze baby laat houden. Maar je moet wel gehoorzaam zijn." Liam stak zijn hand uit en trok Skye in een omhelzing. Hij fronste zijn wenkbrauwen toen hij het opgedroogde bloed langs de kloven in haar voeten zag. "Ben je niet bang voor de kou?"

Skye's trillen werd steeds heviger. Ze wist niet meer wat ze moest geloven van Liams woorden.

Ze had geen idee waarom Liam plotseling van gedachten was veranderd. Ze durfde er niets over te zeggen of te vragen.

"Ik zal gehoorzamen," zei Skye knikkend, en de vonk in haar ogen doofde een beetje meer.

"Doe je voeten even in het water. Niemand zal hier voor je zorgen. Hoe kun je in vredesnaam voor een baby zorgen als je niet eens voor jezelf kunt zorgen?"

Liam had geen haast om te vertrekken. Uit het niets vulde hij een teil met warm water voor Skye om haar voeten in te laten weken.

Skye was Liams plotselinge, vriendelijke gebaren niet gewend. Ze was zo bang dat haar hele lichaam stijf werd.

Zou hij haar het volgende moment weer uitlachen?

Haar uitlachen omdat ze te veel wil in het leven?

De lucht in het gehuurde huis was erg vochtig en er hing een sterke schimmelgeur.

Er was geen verwarming of airconditioning aanwezig.

Liam lette natuurlijk niet op deze ontbrekende details. Hij was een beetje ongeduldig toen hij op zijn horloge keek. "Drink wat heet water en rust even uit. Morgen neem ik je mee om wat kleren en een mobiele telefoon te kopen."

Dit was tenslotte een huurhuis, en er was geen oppas om voor deze idioot te zorgen.

Skye raakte van streek toen ze naar Liam keek. Waarom begon hij... om haar te geven?