Hoofdstuk 5
"Wie denk je wel dat je bent...
Skye wist ook niet wie ze voor Liam was. Was ze zijn sugarbaby, of was ze een volslagen nutteloze idioot?
Voordat Olivia terug was, was Liam ook niet bepaald aardig tegen haar. Maar zo nu en dan was hij bereid om een beetje genegenheid te tonen. Nadat Olivia terug was, was Skye, die aanvankelijk een vervanger was, volkomen nutteloos geworden. Ze kon beter zo ver mogelijk bij Liam vandaan blijven.
"Jaz, ik wil naar huis..." Skye barstte bijna in tranen uit toen ze dat zei.
Liam had haar beloofd dat hij haar identiteit zou onderzoeken en haar zou helpen haar verleden te herinneren. Hij had ook gezegd dat hij haar mee zou nemen naar Sea City om naar de oceaan te kijken als het het jaar daarop weer zou sneeuwen.
"Skye, je was ernstig ongehoorzaam." Liams woorden waren doorspekt met dreigementen. Hij klemde Skye's pols steviger vast.
Skye had zoveel pijn dat haar ogen zich vulden met tranen. Ze wist niet wat er aan de hand was terwijl ze Liam aanstaarde. "Jaz..."
"Ik heb altijd gedacht dat je gewoon een idioot bent die haar geheugen kwijt is. Het lijkt erop dat je hebzucht geen grenzen kent." Liam kneep zijn ogen samen en de uitstraling die hij uitstraalde werd steeds kouder. "Sinds wanneer ben je gestopt met de anticonceptiepil, hm?"
Liam was altijd erg streng geweest voor al zijn sugar babies als het hierop aankwam. Hij wilde niet dat een van hen zwanger zou raken en problemen zou veroorzaken.
Hij vond Skye de meest naïeve van allemaal. Hij had niet verwacht dat ze zo'n intrigerende vrouw zou zijn.
"Denk je echt dat ik met je zou trouwen alleen maar omdat je zwanger bent? Of denk je dat je leven zal veranderen na de geboorte van een baby?" Liam duwde Skye met geweld weg. Zijn geduld werd op de proef gesteld. "Weg met de baby!"
Skye kon de schrik niet snel verwerken en haar ogen vulden zich met tranen.
'Zwanger? Een baby?'
Ze boog haar hoofd om in paniek naar haar buik te kijken, en ze was zo angstig dat het leek alsof haar hart aan een zijden draadje hing. "Ik heb niet...
"Jaz, ik heb niet. Ik ben gehoorzaam geweest en heb alle pillen op tijd ingenomen."
Skye raakte ernstig in paniek. Ze was zwanger. Ze had een baby.
Ze was zwanger van Liams baby.
"Genoeg daarvan!" Liam trapte er niet in.
Geagiteerd belde hij Alex opnieuw. "Kom hierheen om haar te halen en van de baby af te komen!"
Skye keek Liam paniekerig aan. Hij vroeg haar de baby weg te doen.
Het was ook zijn baby. Hoe kon hij zo wreed zijn...
"Jaz, de baby is onschuldig. Mag ik hem meenemen? Je kunt je leven leiden met Miss Dawn. Ik ga met de baby mee en zorg er zelf voor. Ik zal je geen problemen bezorgen. Alsjeblieft?" Skye was zo overstuur dat ze van het bed viel. Ze trok angstig aan de hoek van Liams shirt.
Hij was de vader van de baby...
"Laat me dat herhalen. Weg met die baby!" De uitstraling die Liam uitstraalde was extreem kil, en er was geen spoor van genegenheid in zijn ogen. "Je bent het niet waard om mijn baby te krijgen."
Skye haalde diep adem. Het was alsof haar hart in tweeën was gescheurd en de tranen rolden over haar wangen als losse parels.
Ik ben het niet waard om zijn kind te krijgen...
'Ja. Ik denk dat Olivia Dawn de enige is die dat verdient...
Er was geen greintje energie meer over in Skye's lichaam toen ze op de grond lag. Ze was wanhopig.
Liam zou nooit van haar houden.
"Skye, je moet slim zijn en de baby gehoorzaam wegdoen. Dan kan ik je misschien nog een tijdje bij me laten blijven." Liam streek door Skyes haar en probeerde de wortel-en-stok-aanpak te hanteren.
Skye kon nauwelijks ademhalen. Voor haar was deze liefdesdaad nog wreder dan de dood.
"De baby is van mij!" Skye stond op en duwde Liam met alle kracht die ze had weg.
Ze wist ook niet hoe ze zoveel moed had verzameld. Dit was de eerste keer dat ze het tegen Liam opnam.
Liams ogen werden meteen ijskoud toen hij zag dat dit kleine konijntje, dat altijd zo zachtaardig en gehoorzaam was geweest, plotseling terugbeet.
"Ga achter haar aan en breng haar terug." Liam beval zijn ondergeschikten om achter Skye aan te gaan. Hij deed het zelf niet.
Deze idioot, die haar geheugen kwijt was, verliet het hele jaar het landhuis niet.
Hij was er zeker van dat ze zonder hem niet zou overleven!
Het sneeuwde in Sea City.
Skye had geen tijd om een jas te pakken en liep op blote voeten terwijl ze haar best deed om te vluchten.
Liam was nooit haar God.
Hij was de duivel.
Het was erg koud deze winter.
Skye lag opgerold in een hoekje. Haar voeten waren gebarsten van de kou en er sijpelde bloed uit de kieren. Ze wist niet of ze deze winter zou overleven, maar als dat zo was, wilde ze deze plek met haar baby verlaten.
"Schatje..." mompelde Skye zachtjes. Ze huilde even en begon te glimlachen.
Ze was zwanger, en het was Liams baby.
Dit overtrof haar stoutste dromen.
De koorts was nog niet over en ze had het gevoel alsof haar hele lichaam in brand stond, na zo lang in de vrieskou te hebben gelegen.
"Het komt wel goed. Het komt wel goed..."
Ze kon niet sterven. Ze kon nog niet sterven.
"Hallo, mag ik vragen of ik deze hanger voor wat geld kan verkopen?" Om wat geld te verdienen om te overleven, ging Skye een juwelierszaak in een winkelcentrum binnen en deed de hanger van haar ketting af.
Ze had geen herinneringen die ze zichzelf kon noemen, en ze bezat ook niets dat veel waard was. Ze droeg deze hanger toen Liam haar vond. Naast deze hanger had ze ook een armband, die niet bepaald verfijnd of goed gemaakt was. Dit was het enige cadeau dat Liam haar ooit had gegeven, en ze aarzelde om hem voor geld te verkopen.
De winkelbediende schrok toen hij zag hoe Skye eraan toe was. Ze liep niet alleen op blote voeten, maar droeg ook zulke lichte kleding op zo'n koude dag. "Wacht even alstublieft. Ik zal onze winkelmanager vragen om even te kijken."
De winkelmanager zat in zijn kantoor. Hij wierp een blik op de hanger en stond meteen angstig op.
"Waar heb je dit vandaan!?"