Hoofdstuk 184 Deze andere kant van zijn
Samantha's perspectief
Nolan had zijn auto vlak voor de ingang van mijn gebouw geparkeerd. Toen ik de ontvangstruimte uitliep, stond hij naast de auto, met een brede glimlach op zijn gezicht. Ik wilde hem wel een klap geven.
Mijn gezwollen ogen en kapotte lip waren niet zo opvallend dankzij Bethany. Maar die klootzak moest wel weten wat hij me had aangedaan, want hij zag er enorm tevreden uit.