Rozdział 536

Przez chwilę między nimi zapanowało ciche zrozumienie. Choć nie podzieliła się każdym makabrycznym szczegółem, spokój dziadka zapewnił ją, że rozumiał więcej, niż mu przypisała. Gdy zakończyła rozmowę, fala wdzięczności ją wypełniła — zarówno za niezachwiane wsparcie rodziny, jak i za cichą, niezłomną obecność Damiena, który zaryzykował dla niej wszystko bez chwili wahania.

Po kilku sekundach przyjemnej ciszy głos George'a przerwał ciszę.

„Nie martw się o nic niepotrzebnego, Evangeline. Damon i ja zadbamy o wszystko za ciebie”. Zapewnił ją spokojnie, doskonale wiedząc, że jego wnuczka znów mogła myśleć o czymś bezużytecznym.