Rozdział 555

Baza podziemna

Kap. Kap. Kap. Kap. Słabe echo cieczy rozpryskującej się na zimnym, nieustępliwym cemencie rozbrzmiewało w rozległym podziemnym labiryncie.

Powietrze było dusząco ciężkie, przesycone metalicznym zapachem krwi i cuchnącym odorem rozkładu. Słabe oświetlenie ledwo oświetlało pokryte brudem ściany, których powierzchnie były umazane ciemnymi plamami opowiadającymi historie o męce. Zardzewiałe metalowe pręty nosiły plamy zaschniętej karmazynowej barwy, a odległe jęki agonii przeplatały się przez złowieszczą ciszę niczym żałobne duchy. Jeśli ktoś wysilił się, by posłuchać, stłumione krzyki przebijały przytłaczającą ciszę, dochodząc z dalekiego końca czarnego jak smoła korytarza.