Rozdział 556

„Wielki Szefie! Panie Ericu! Jesteście tutaj!” Oliver krzyknął, rzucając się ku nim z niepohamowaną radością. Jego wysoki głos niósł niepokojący entuzjazm, rażący kontrast z makabryczną sceną.

„Patrz, Big Boss, podoba ci się?” – wskazał na okaleczonego mężczyznę z dumą artysty odsłaniającego swoje arcydzieło. Jego maniakalny uśmiech rozciągnął się szeroko, a oczy błyszczały szaloną radością. „To było zabawne”.

Oliver nie był kimś, z kim ludzie mogliby igrać. Był szalony i nie wahałby się przed pomysłem obdarcia człowieka ze skóry żywcem lub brutalnego okaleczenia go. Dopóki sprawiało to przyjemność Damienowi, robiłby to.