Rozdział 14

„Tak… tak właśnie się stało…” Osborn odpowiedział, ale pomyślał, że coś jest nie tak. Madelyn jednak szybko go powstrzymała: „Osborn! Czy nie mówiłeś mi, że oboje piliście razem i potem się porozumieliście?” „Stara pani Quaker, nie piłam z nim, nie było też żadnych nieporozumień!” sprzeciwiła się Savannah. W tym momencie Madelyn chciała znów argumentować w imieniu syna, ale Agatha wściekle uderzyła w stół obok niej i wskazała na Logana,

„Czy ty jesteś głupia? Czy to nie jest wystarczająco oczywiste, kto tu jest tyranem? A mimo to nadal ich wspierasz? Jesteś ślepa – ślepa, mówię ci!” „Mamo, to już wystarczająco złe, że nie dajesz swojej synowej i wnukowi korzyści z wątpliwości. Zamiast tego ufasz komuś, kto dopiero co wkroczył do rodziny Kwakerów! Od czasu tego, co stało się z Yoną, stałeś się śmiesznie nierozsądny przez te kilka lat!” powiedział Logan, trzymając Madelyn za rękę, najwyraźniej próbując ją chronić. Agatha roześmiała się głośno: „Czy ja tu jestem winna? Spójrz tylko, co zrobiłaś swojemu synowi i Yonie przez tę kobietę!

” Agatha i Logan mieli zacząć walkę, gdy Madelyn nagle uklękła przed Agathą. Zapłakała cicho i przeprosiła: „Mamo, wszystko moja wina. Znałam Logana od najmłodszych lat i nigdy nie zależało mi na jego należnym statusie. Gdyby Yona nie odeszła niespodziewanie, nigdy nie pojawiłabym się tutaj z Osbornem. Chciałam tylko zostać przy Loganie i wieść z nim spokojne życie”. Logan i Osborn szybko wstali i poszli pomóc Madelyn wstać.