Rozdział 23. Podłe bestie

Savannah, która siedziała obok kierowcy, spojrzała na niego i powiedziała: „Wyglądasz na pewnego siebie kierowcę. A ty też nauczyłeś się taekwondo, prawda? Dlaczego zachowywałeś się głupio? Nie jesteś zmęczony życiem za maską?” „Nie mam nic przeciwko” – powiedział Emmett – „Czy jesteś zmęczony graniem ze mną?” „Nie”. Dla Savannah odgrywanie roli przed wszystkimi było nadal o wiele bardziej znośne w porównaniu z jej trzyletnim pobytem w więzieniu. Mimo to była zdezorientowana. „Gdybyś żyła swoim życiem, jestem pewna, że nikt nie odważyłby się cię dręczyć”.

„Masz rację. Nikt nie ośmieliłby się mnie zastraszyć, ale to nie znaczy, że nie graliby brudnych sztuczek za moimi plecami. Byłabym martwa, gdybym nie zachowywała się głupio”. Savannah nie wiedziała, jak na to odpowiedzieć. Więc powodem, dla którego zachowywał się jak głupiec, była chęć ochrony samego siebie. Biedactwo. Emmett stracił matkę w bardzo młodym wieku. Jego ojciec poślubił hipokrytkę, która została jego macochą, nie zapominając o jego złym bracie. Savannah mogła zrozumieć środowisko, w którym dorastał, ponieważ ich los był nieco podobny.

Jej ojciec troszczył się tylko o Madelyn i jej córkę, a jej własny brat nie traktował jej nawet jak swojej siostry. Przybyli na komisariat policji i zobaczyli mężczyznę, który próbował zaatakować Emmetta. Policja spisała jego zeznania, a teraz siedział na ławce w kajdankach, wyglądając na przygnębionego. W chwili, gdy zobaczył Savannah i Emmetta, w jego oczach pojawił się groźny błysk. Wstał i krzyknął na Emmetta: „Wy, ludzie z Quaker Corporation, myślicie, że jestem klaunem? Brooklyn podpisała ze mną kontrakt, a kiedy dałem jej wszystkie akcje, odmówiła zapłaty. A teraz?