Rozdział 114 Nie nazywaj mnie psem!

Victoria mrugnęła. „Dlaczego? Czyż nie wszyscy popełniają błędy? Tylko Bóg chce wybaczyć swojemu ludowi. No dalej, Puppy. To, co powiedziałam, nie było poważne. Po prostu dałam się ponieść emocjom. Poza tym, w tamtym czasie nie wiedziałam, że jesteście dziećmi Daniela”.

Max zacisnął usta. „Nie! Nie jestem Bogiem”.

„Ale wkrótce będziemy rodziną. Gdybym poślubiła Daniela, wy też bylibyście moimi dziećmi. Możemy zawrzeć pokój teraz i później dobrze się bawić” – przekonywała Isabel radosnym tonem.