Rozdział 22 Nie idź

Emma siedziała przed laptopem przez kilka godzin, zbierając informacje o wolnych stanowiskach. Jednak żadne z nich nie pasowało do jej kwalifikacji.

Jej status samotnej matki wychowującej dwójkę dzieci z pewnością nie był zaletą, nie mówiąc już o negatywnej opinii, jaką Finnic celowo umieścił w jej CV.

„Czy powinnam skontaktować się z Alexem Wilsonem? Mogę zgłosić się na ochotnika do pracy jako kelner w jego restauracji. Może zaakceptuje mnie dla dobra bliźniaków”.