Rozdział 67

W czasach studenckich Roseanne zawsze miała słabość do przytulnej restauracji na drugim piętrze. Osoba serwująca to pyszne jedzenie z uśmiechem była okrągłolicą, zawsze radosną kobietą. Za każdym razem, gdy Roseanne się pojawiała, dama zaczynała wesoło paplać, po czym hojnie nakładała sobie na talerz dodatkową porcję mięsa.

Z daleka mogła dostrzec znajome okienko do wydawania posiłków. Nic się nie zmieniło. Minęły trzy lata od ukończenia szkoły i Roseanne nie była pewna, czy kobieta nadal ją pamięta.

Kiedy Roseanne stanęła w kolejce, kobieta była zajęta obsługą i nie odzywała się ani słowem. Ale gdy poczuła uchwyt łyżki do serwowania, na jej twarzy pojawił się uśmiech. "Dziękuję."