Rozdział 257

Na zbiorniku na wodę znajdował się mały właz. Uklęknąłem obok niego i podważyłem właz, po czym zacząłem wsypywać zawartość każdej fiolki. Na wszelki wypadek, gdyby to nie zadziałało, zachowałem kilka fiolek i wrzuciłem je do plecaka, zanim zamknąłem właz i wyszedłem.

Enzo i ja nie musieliśmy rozmawiać. Skinęliśmy głową i pobiegliśmy z powrotem do izby chorych, rzucając sobie zaniepokojone spojrzenia, zanim szarpnęliśmy drzwi do szafy na zapasy, gdzie znajdowało się wejście do tuneli.

Tak jak podejrzewaliśmy, ciężkie żelazne drzwi zostały rozwalone przez łotrów i teraz leżały w pogniecionym bałaganie w wejściu. Na szczęście drzwi do szafy na zapasy były nadal nienaruszone, więc przynajmniej mieliśmy jakąś barierę na wszelki wypadek.