Rozdział 313

Nina

Gdy biegłam ulicą, a moje serce waliło, podczas gdy mężczyźni za mną gonili tuż za mną, nie mogłam powstrzymać uczucia całkowitej bezbronności. Nawet gdybym krzyczała, nikt by mnie nie usłyszał; nie było nikogo w pobliżu, żadnych domów ani otwartych sklepów. O ile wiedziałam, ci mężczyźni byli również Crescentami, A bez pomocy mojego wilka byłam po prostu człowiekiem, którego liczebnie przewyższało trzech mężczyzn, którzy sami byli potencjalnie wilkołakami.

„Złap ją!” – usłyszałem, jak jeden mężczyzna, kierowca, powiedział. Słyszałem, jak ich kroki dudniły coraz bliżej chodnika, a ja mogłem biec tylko tak szybko, jak na moich wysokich obcasach.