Rozdział 90

Twarz Jessiki była czerwona jak burak, gdy Lori w końcu się odsunęła.

„ Nie strasz mnie – to znaczy nas – znowu” – warknęła Lori, na co Jessica skinęła nieśmiało głową. Spędziliśmy trochę czasu na szczycie, ciesząc się widokiem i wygrzewając się na skałach w słońcu. Pomimo wszystkiego, co wydarzyło się poprzedniej nocy, a także bliskiego śmierci doświadczenia Jessiki, było to cudowne popołudnie. Jessica i Lori pozostały praktycznie złączone biodrem, podczas gdy Matt próbował sprawdzić, jak daleko może rzucać kamieniami, ku wielkiemu przerażeniu Jamesa.

Położyłam się na skałach i zamknęłam oczy, by osłonić się przed ciepłym słońcem, pozwalając, by jego promienie zmyły ze mnie stres. A gdy poczułam, jak dłoń Enza odgarnia mi kosmyk włosów z oczu, gdy nikt nie patrzył, wcale mi to nie przeszkadzało.