Hoofdstuk 23
Ik slikte en richtte mijn blik weer op de grond. Het gebaar was zo lief en teder dat ik er niet alleen van bloosde, maar er ook tranen in mijn ogen van kreeg.
"Dat is, eh... Dat is erg aardig van je," zei ik zachtjes.
Edwin wierp me een nieuwsgierige blik toe. "Weet je het zeker? Je ziet eruit alsof je gaat huilen."