Rozdział 5

Odwrócił się i wyszedł. Jednak gdy miał zejść po schodach, powiedział chłodno: „Zadzwoń do Chen Lin, jeśli chcesz iść do szpitala. Niech cię tam wyśle”.

Oparłam się o ścianę, masując pulsujący brzuch. Na mojej twarzy pojawił się smutny uśmiech, gdy spojrzałam na jego plecy.

Kiedy coś się dzieje Song Meiqian, on rzuca się do niej. Ja natomiast, kiedy coś mi się dzieje, mogę prosić tylko o jego sekretarkę.

Znalazłam tabletki na trawienie w domu i wzięłam jedną. Ból w żołądku rzeczywiście zelżał, ale i tak spędziłam całą noc będąc całkowicie rozbudzoną. Czułam, jakby w moim sercu była teraz ogromna dziura, przez którą wiał zimny wiatr.

Co oni oboje mogą robić?

Mężczyzna i kobieta spędzają razem noc...

Przez całą noc nie było nawet chwili, w której mógłbym się uspokoić. Czułem, jakby moje gardło było zablokowane i trudno mi było oddychać.

Następnego dnia ból brzucha się nasilił. Zacząłem nawet wymiotować. Po tym, jak zadzwoniłem i poprosiłem o dzień wolny, pojechałem samochodem do szpitala, aby się zbadać.

Na szczęście nie było to nic poważnego; to było tylko ostre zapalenie żołądka. Lekarz powiedział, że będę w porządku za dwa dni, o ile będę brał leki.

„Jinghao, lekarz powiedział, że stan Bao się ustabilizował. Nie martw się już i idź do pracy. Kiedy będą wyniki, zadzwonię do ciebie ponownie”.

Zaraz po tym, jak dostałem lekarstwa, za mną rozległ się cichy kobiecy głos.

Chociaż nie spotkaliśmy się przez cztery lata, w jednej chwili rozpoznałem głos Song Meiqian. Nie mogłem powstrzymać się od mocnego zaciśnięcia raportu medycznego w dłoni. Podejrzenie rosło w moim sercu.

Bao? Jaki wynik?

W następnej sekundzie usłyszałem, jak Cheng Jinghao odpowiada: „Okej”.

Ten głęboki i znajomy głos uderzył mnie w serce. Czułem się tak boleśnie, jakby niezliczone mrówki obgryzały moje serce. Nie miałem nawet odwagi, żeby się obejrzeć.

Nie powinno tak być.

Byłam jego żoną. W tym scenariuszu to oni najwyraźniej powinni panikować.

„Jing, Jing... To naprawdę ty!”

W chwili, gdy miałam już wychodzić, Song Meiqian nagle złapała mnie za ramię, wyglądając na zaskoczoną. Zachowywała się tak, jakbyśmy mieli intymną relację.

Otrząsnąłem się z jej uścisku i powiedziałem obojętnie: „Co się stało?”

Dłoń Song Meiqian zawisła sztywno w powietrzu, ale wkrótce potem połączyła ją z ramionami Cheng Jinghao. Przygryzła dolną wargę i powiedziała: „Przez ostatnie cztery lata nie wracałeś do domu. Wszyscy się o ciebie martwimy... Jak się masz?”

Ach... hipokryzja.

Wcześniej był to pretensjonalny akt skierowany do mojego ojca. Teraz ten pretensjonalny akt byłby skierowany do Cheng Jinghao.

Po ślubie z Cheng Jinghao cztery lata temu nigdy nie wróciłem do Ningów. O naszym małżeństwie dowiedzieli się również tylko Chengowie.

Najwyraźniej Song Meiqian również nie miał o tym pojęcia.

Spojrzałam na nich, stojących obok siebie i stłumiłam smutek, który wypełnił moje serce. Powiedziałam celowo: „Radzę sobie bardzo dobrze. Och, racja, zapomniałam wam powiedzieć — jestem mężatką”.

Song Meiqian była kompletnie zszokowana: „Żonaty?! Z kim?”

Gdy miałam odpowiedzieć, zimne i ponure spojrzenie padło na mnie. Było to zarówno ostrzeżenie, jak i groźba. Znaczenie w tym było oczywiste.

Spojrzałem na spojrzenie Cheng Jinghao nieco drwiąco. Część mojego serca ostygła. Mogłem tylko odpowiedzieć lekko: „Co to ma wspólnego z tobą?”

Po powiedzeniu tego fala mdłości wybuchła w moim żołądku. Podniosłem ręce, aby zasłonić usta i stłumiłem ją siłą.

Uśmiechnęła się niezręcznie, bo widziała, że wymiotuję. Spojrzała na kartę medyczną, którą trzymałam w ręku i powiedziała w całkowitym oszołomieniu: „Dlaczego jesteś w szpitalu? Nie jesteś przypadkiem w ciąży, prawda?”

Automatycznie spojrzałam w stronę Cheng Jinghao, ale powitał mnie jego groźny wzrok. Szybko wrzuciłam raport medyczny do torby i powiedziałam z uśmiechem: „Mam jeszcze coś na sobie. Najpierw muszę wyjść”.

Nie czekając na jej odpowiedź, szybko odszedłem, pełen niepokoju.

Tak. Zrobiłam to celowo. Żeby myśleli, że jestem w ciąży.

Chciałam wiedzieć, czy naprawdę jestem w ciąży... Czy Cheng Jinghao to zaakceptuje? Czy pozwoli mi mieć to dziecko?

Miałam mieć cały dzień wolnego, ale i tak pojechałam do pracy. Zaraz po tym, jak wjechałam na główną drogę, Cheng Jinghao zawołał mnie: „Gdzie jesteś?”

Zacisnąłem kierownicę. „Jadę do biura”.

Milczał, zdawał się mieć coś na myśli. Po chwili powiedział chłodno: „Wróć do domu. Czekam na ciebie w domu”.

Zanim zdążyłem odpowiedzieć, już się rozłączył.

Czeka na mnie w domu? To był rzeczywiście pierwszy raz.

Wziąłem głęboki oddech i zawróciłem na skrzyżowaniu, żeby wrócić do domu. Nagle łzy napłynęły mi do oczu.

Przez cztery lata naszego małżeństwa zdarzało się, że nie wracał do domu całą noc lub wracał dopiero w środku nocy.

Zawsze wracałam sama do tego pustego domu; zawsze było samotnie. Zawsze miałam nadzieję, że zobaczę go, gdy otworzę drzwi, że zobaczę jego postać w domu.

Ale kiedy dowiedziałam się, że będzie na mnie czekał w domu, wciąż byłam zdenerwowana, kiedy otwierałam drzwi do naszego domu. Nie byłam pewna, czy on naprawdę tam będzie.

Dopiero kiedy zobaczyłam tę obojętną postać siedzącą na sofie, moje nerwy w końcu się uspokoiły.

Podszedłem. W mojej nerwowości, obie moje dłonie zacisnęły się w pięści. Kąciki moich ust podświadomie wygięły się w górę. „Naprawdę czekasz na mnie w domu...”

To była taka normalna i trywialna sprawa między parą, ale moje serce przepełniało się satysfakcją.

Nawet mimowolnie zapomniałam o tym, jak wczoraj wieczorem mnie zostawił, by szukać Song Meiqian.

„Podaj mi swoją torbę.” Podniósł wzrok, żeby na mnie spojrzeć i wyciągnął rękę w moją stronę.

Przez chwilę byłem oszołomiony. Nie do końca zrozumiałem jego działania, ale bez wahania podałem mu torbę. „Co się stało?” – zapytałem.

Zamiast odpowiedzieć, natychmiast otworzył moją torbę i wyjął raport medyczny, który w niej upchnąłem. Jego ciemne oczy stały się mroczne.

W jednej chwili zrozumiałem. Chciałem to wyrwać z powrotem, ale było już za późno.

Uśmiechnął się szyderczo, pytając cichym głosem: „Ciąża i zapalenie błony śluzowej żołądka – nie potrafisz odróżnić tych dwóch słów?”

Pochyliłam głowę, oblizałam usta i zapytałam szczerze: „Jinghao, chcę tylko wiedzieć, czy pozwolisz mi urodzić dziecko, jeśli jestem w ciąży”.

Jego wyraz twarzy wydawał się niewytłumaczalny, ale bez wahania odpowiedział: „Nie zajdziesz w ciążę”.

To prawda, gdyby wszystko poszło zgodnie z jego planem, nie zaszłabym w ciążę.

Zakładał prezerwatywę prawie za każdym razem, gdy uprawialiśmy seks. Rzadkie przypadki, gdy tego nie robił, miały miejsce w moje bezpieczne dni, takie jak wczoraj.

Zachichotałem i udałem obojętność: „Ale co jeśli?”

Wstał i górował nade mną. Lekko pochylił się i uniósł mój podbródek, zmuszając mnie do spojrzenia mu w oczy.

Jego czarne oczy były niczym wiry chętne, by wciągnąć ludzi. Jego ton był słaby i odległy: „Ning Jing, chcesz mieć moje dziecko?”

Słowo „tak” utknęło mi w gardle i nie mogłem go wypowiedzieć.

Nigdy nie zapomnę tego, co powiedział. Powiedział, że między nami będą tylko pieniądze i seks.

Podczas mojego milczenia jego spojrzenie stało się jeszcze głębsze. Powiedział lekko: „Nie może być tak, że nagle się we mnie zakochałaś, prawda?”