Rozdział 2 Czy możesz zamienić swoje życie na życie?

Widząc, że kobieta chwyta go za trencz, Mike Johnson zmarszczył brwi.

Mary Miller chwyciła ją mocno i powiedziała słabo: „Pomóż mi…”

Mike pochylił się i spojrzał na nią jak król nadzorujący swoich żołnierzy, mówiąc: „Nie ratuję człowieka bez powodu. Czy możesz oddać za to swoje życie?”

Jego głos był łagodny i czarujący.

Mary nie mogła dosłyszeć, co powiedział, więc tak mocno chwyciła brzeg jego kurtki, że zbladły jej kostki.

„Milczenie oznacza zgodę” – Mike wyciągnął ręce, by podnieść kobietę.

Po pozbyciu się zimnej wody morskiej ciało Mary zaczęło znów płonąć, a jej policzki zaczerwieniły się. Leżąc w ramionach mężczyzny, delikatnie przekręciła swoje ciało.

Było jej tak gorąco, jakby krew ją cała paliła.

„Panie, zaczynajmy.”

Gdy Mike miał już rozkazać służącemu, aby umył kobietę, ta objęła go ramionami.

Niewytłumaczalna pustka pożerała rozum Mary i sprawiała, że swędziało ją całe ciało. Trzymała ciało mężczyzny, chciwie i rozpaczliwie.

„Czuję się okropnie...” Mary potarła twarzą szyję Mike’a i przylgnęła do niego.

Skóra mężczyzny była zimna i sprawiła, że kobieta poczuła się komfortowo. Mimowolnie zaczęła go całować od szyi.

Mike zmarszczył brwi, gdy kobieta pocałowała go w usta.

Mary podniosła głowę, by ssać usta mężczyzny i poczuła się o wiele bardziej komfortowo niż wcześniej.

Scena zarumieniła dwie pokojówki, które stały z boku. Zawołały nerwowo: „Młody Mistrzu Mike”.

Mike natychmiast wydał rozkaz: „Wy dwaj wyjdźcie”.

Naciskając na wijące się ciało kobiety, Mike zapytał zimnym głosem: „Kobieto, czy ty wiesz, co robisz?”

Mary z pewnością nie miała pojęcia, a wiedziała tylko, że mężczyzna był jej antidotum i zbawieniem. Im była bliżej niego, tym bardziej czuła się komfortowo.

Nie przestawała go całować i wyciągnęła ręce, żeby rozpiąć mu płaszcz.

Oddech mężczyzny przyspieszył w reakcji na ruchy kobiety.

Kiedy Mary głaskała jego krępe ciało, Mike nie mógł powstrzymać zadyszki.

Całowanie kobiety nawet mu dało

uczucie bycia pijanym.

Nagle mężczyzna wytrącił kobietę ze swoich ramion.

Mary została rzucona do łóżka.

Udało jej się otworzyć oczy i wyciągnąć ręce w stronę mężczyzny przed jej oczami. „Ratuj mnie. Czuję się tak nieswojo... Proszę, pomóż mi...”

Mike zmrużył oczy. „Czy zostałaś odurzona?” Spojrzał na kobietę na łóżku, która wykręcała swoje przemoczone ciało. Figura Mary była kusząca, a jej duże, łzawiące oczy były jasne i zachęcające.

Jabłko Adama Mike’a poruszało się w górę i w dół.

Ta kobieta wyglądała tak pięknie.

Miked odwrócił się i chciał odejść. Jednak Mary natychmiast usiadła, złapała go za płaszcz, a następnie objęła go w talii swoimi dłońmi.

Mary intuicyjnie przylgnęła do mężczyzny.

„Kobieto, nie wiesz, co robisz”.

Mike natychmiast stracił panowanie nad sobą i stał się jakby zaczarowany.

Całą noc oddawał się rozkoszom z kobietą.

Wczesnym rankiem następnego dnia do pokoju wpadła morska bryza.

Mike już się ubrał, stanął przed łóżkiem z kieliszkiem szampana w dłoni i delikatnie nim potrząsnął. Emanował elegancją i dumą.

Wpatrując się w kobietę na łóżku, powiedział do swojego asystenta: „Hank, myślisz, że ona i ta dziewczyna są do siebie podobne?”

Hank Cook trzymał w ręku zdjęcie. Dziewczyna na zdjęciu była młoda, miała 15 lub 16 lat, miała na sobie szkolny mundurek i szeroko się uśmiechała. Porównując kobietę na łóżku i dziewczynę na zdjęciu, Hank odpowiedział: „Tak, są do siebie podobne. Nie spodziewałem się, że do nas wróci”.

Mike wziął łyk wina i uśmiechnął się: „To przeznaczenie”.

Kiedy Mary się obudziła, odkryła, że luksusowy pokój jest pusty. Pocierając oczy, czuła ból i obolałość w całym ciele.

Podniosła kołdrę i niemal krzyknęła, gdy zauważyła, że dolna część jej ciała jest w strasznym bałaganie.

Do pokoju weszła pokojówka i powiedziała: „Pani, to są ubrania, które pan Johnson kazał mi pani przynieść”.

„Pan Johnson?” Mary usiadła na łóżku, a sceny z poprzedniej nocy zaczęły zalewać jej umysł.