Rozdział 243

Odwraca wzrok, zanim poczuje pokusę wyrwania jej z rąk Antonia i rozerwania mu gardła.

„Jeśli jest moja, to jest wyjątkowa” – mówi Antonio w bezczelnym tonie, patrząc podejrzliwie to na Leilę, to na Tatuma, zauważając napięcie między nimi i to, że ledwo mogą spojrzeć sobie w oczy.

„Dzisiaj wieczorem planuję ją zdobyć, może zaproszę Carmelę, żeby do nas dołączyła” – mówi Antonio z figlarnym uśmieszkiem – „trzy to już tłum, ale to także impreza” – mówi, obejmując Leilę dłońmi i oddychając jej w szyję.