Rozdział 16 Trzydzieści osiem dolarów zmarnowanych

„ Czemu miałabym go żałować? Nie jestem chora ani nic.”

Claire odpowiedziała, a jej wzrok odwrócił się od sceny. Pomyślała, że wegetariańskie jedzenie na stole ewoluowało w luksusy. Wzięła łyżkę pomidora i włożyła go do ust. „Po prostu się tego nie spodziewałam. Morganowie traktowali go tak dobrze, a potrafili być wobec niego tak bezwzględni”.

Sean spojrzał na nią, a jej nabrzmiałe usta owinęły się wokół kawałka pomidora. Jej policzki napęczniały i sprawiły, że wyglądała jak wściekła rozdymka. Im dłużej patrzył, tym stawała się słodsza. Rozpaczliwie chciał szturchnąć ten nadmuchany policzek.