Rozdział 7 Udusił ją

Arianna odwróciła się i spojrzała na Jace'a. Ten mężczyzna jest tak niewiarygodny. Wszystko, czego chciała w tej chwili, to po prostu opuścić jego biuro i zniknąć. Nie może go już znieść.

„Opowiedz mi wszystko o sobie?” zażądał Jace, patrząc na nią z pogardą.

„Nazywam się Arianna Jason…” – zaczęła, ale Jace Hudson jej przerwał.

„Czy jesteś żonaty?” zapytał Jace.

„Nie” odpowiedziała Arianna.

„Masz narzeczoną?” Jace drążył temat dalej.

„Nie” odpowiedziała Arianna. Dokąd, do cholery, zmierza ze swoimi pytaniami.

„Chłopak” Kolejne pytanie od Jace'a.

„Nie” odpowiedziała Arianna i westchnęła cicho. Ten człowiek jest niemożliwy. Jego słowa i czyny są absurdalne.

Jace Hudson parsknął złośliwie z irytacją. Spojrzał na Ariannę i syknął przez zaciśnięte zęby. „Jak można się było spodziewać po nocnym pracowniku.

Jesteś zawodową prostytutką, prawda? Dlatego nie mogłabyś być z żadnym mężczyzną. Prawdopodobnie nie potrafisz pozostać wierna i szczera wobec żadnego mężczyzny" - uśmiechnął się Jace Hudson.

„Nie jestem taką kobietą. Tamta noc była błędem” broniła się Arianna. Nie wie, jak wytłumaczy swoją niewinność po tamtej nocy. Dlaczego, u licha, musiała spotkać takiego mężczyznę?

„Dlaczego jakiś czas temu odmawiałaś seksu? Nie chcesz mieć mojego kutasa głęboko w sobie po czterech latach? Zapomniałaś, jak to jest być przeze mnie ru****, prawda?” Jace drwił, a Arianna czuła, jak jej temperament sięga do szyjki butelki.

„Myśl, co chcesz. Nie obchodzi mnie to i nie będę już próbowała się bronić. Nie masz prawa kwestionować mojego życia prywatnego…” powiedziała Arianna, gdy Jace zrobił kilka kroków i złapał ją za gardło.

Był wściekły i zdawał się wywierać zbyt dużą siłę na jej szyję. „Jak śmiesz podnosić na mnie głos? Chcesz umrzeć? Czy wiesz, przed kim stoisz?” – zagrzmiał.

Arianna się dusiła, walczyła o powietrze. Miała otwarte usta i łapała powietrze, ale nie mogło ono przedostać się do jej płuc, Jace dusił jej drogi oddechowe.

Jej oczy wyszły na wierzch na czerwono i czuła, że życie z niej uchodzi. Stawała się słabsza, nie mogąc się utrzymać, zamknęła oczy, umierała, gdy Jace nagle ją puścił i gwałtownie szarpnął.

Arianna upadła na podłogę przed nim, tuż u jego stóp, dyszała, oddychała ciężko, a jej ciało było pokryte potem. Podniosła głowę i spojrzała na Jace'a, górował nad nią, patrząc na nią z morderczym zamiarem .

„Następnym razem, gdy zapomnisz, gdzie jesteś, nie oszczędzę cię?” – zagroził. Arianna kaszlała, trzymając się za pierś, a łzy spływały jej po policzkach.

„Wypierdalaj stąd!” Rozkazał, a Arianna z trudem podniosła się na nogi i zataczając się wyszła z jego biura. Poszła prosto do łazienki i szlochała.

On jest podły. Nie ma w sobie ani krztyny człowieczeństwa. Jak może tak traktować kobietę? Po prostu dlatego, że to była kobieta, z którą uprawiał seks cztery lata temu.

Arianna szlochała jeszcze bardziej i umyła twarz. Spojrzała na siebie w lustrze i zobaczyła, że część jej szyi, którą złapał, była czerwona. Były tam jego odciski palców.

Arianna podjęła tam swoją decyzję. Jeśli odtąd chce wieść dobre życie, musi opuścić gospodarstwo Hudsonów i chronić Eliego.

Wróciła do biurka i napisała rezygnację. Włożyła kilka rzeczy do torby i złożyła list rezygnacyjny panu Ryanowi.

Kiedy to dostał, spojrzał na to. „Zrezygnowałaś?” Zapytał zaskoczony, ale uśmiechnął się złowieszczo. Zanim Arianna zdążyła odpowiedzieć, kontynuował: „Mówiłem ci, że nie będziesz miała tu dobrych dni, chyba że zgodzisz się na moje zaloty.

Oto jest, jeszcze nie zacząłem z tobą, a ty już zrezygnowałaś. Tak się dzieje z „trudnymi do zdobycia” kobietami takimi jak ty — mówił pan Ryan, gdy Arianna od niego odeszła.

Dotarła do windy i zobaczyła pana Eduardo, osobistego asystenta Jace'a Hudsona. Spotykała go tak często, jak często krzyżowała ścieżki z Jace'em Hudsonem. „Cześć” powiedziała i chciała przejść obok niego do windy.

„Myślisz, że rezygnacja jest teraz najlepszą opcją?” Zapytał, trzymając ręce w kieszeniach spodni i wpatrując się w Ariannę. Ta zatrzymała się i spojrzała na niego.

„Pan Jace Hudson nie jest byle kim w tym mieście. W swoim czasie by cię zwolnił. Ale do tego czasu nie będę radził ci odejść z własnej woli. Jeśli to zrobisz, nigdy więcej nie dostaniesz pracy w Z-City” oświadczył i lekko skinął głową.

Arianna bezradnie się na niego patrzyła. Ma rację. Jace Hudson był zdolny jej to zrobić. A jeśli to zrobi, jak ona przetrwa z synem, jak Eli pójdzie do szkoły?

Skinęła głową i wróciła. Wróciła do pana Ryana i powiedziała: „Przepraszam, ale chcę wycofać moją rezygnację. Czy mogę ją odzyskać?”

„Myślisz, że możesz tu robić, co chcesz, co? To największa organizacja w Z-City, to Hudson Holding, a nie jakaś przypadkowa firma” Pan Ryan był wściekły.

„Oczywiście, że wiem, że to własność Hudsona, nie musisz mi przypominać. Po prostu odeślij list rezygnacyjny” Arianna już była zirytowana.

„Nie. Złożyłeś rezygnację i to jest ostateczne” – oświadczył autorytatywnie pan Ryan. Arianna po prostu przeszła obok niego i wróciła, by usiąść za biurkiem.

Pan Ryan był wściekły i poszedł, by przybić pieczątkę na biurku Arianny „już jesteś poza zasięgiem Hudsonów. Nie masz prawa tam siedzieć. Złożyłeś już rezygnację i ta rezygnacja pozostaje ważna. A teraz wynoś się stąd” – zagrzmiał pan Ryan.

Pozostali pracownicy otoczyli teraz Ryana i cicho siedzącą Ariannę.

„Czy teraz ty decydujesz, kto zostaje, a kto opuszcza posiadłość Hudsona?” Głos rozległ się z tyłu.

Pan Ryan odwrócił się i zobaczył pana Eduardo, Jace PA. Przełknął ślinę i próbował się usprawiedliwić: „ta kobieta już złożyła rezygnację, a kilka minut później wróciła i twierdziła, że chce wycofać swoją rezygnację” – wyjaśnił pośpiesznie. Nie chce stracić twarzy przed Arianną i innymi pracownikami.

„No i co w tym takiego wielkiego? Przecież prezes nie otrzymał rezygnacji. O co tu chodzi?” – zapytał pan Eduardo lekceważąco, jakby to nie była wielka sprawa, jak to przedstawił Ryan.

Pęcherzyki powietrza pana Ryana pękły. Wyglądał na zawstydzonego i całkowicie stracił twarz. Po prostu położył list rezygnacyjny przed Arianną i odwrócił się, by odejść.

„Dyrektor generalny awansował pannę Ariannę Jason na stanowisko urzędnika ds. zatrudnienia, a pana Ryana zdegradowano do zwykłego pracownika. To jest zamiana stanowisk” – oświadczył pan Eduardo.

Pan Ryan strzelił głową i spojrzał gniewnie na Eduardo, a potem na Ariannę. Jego twarz zaczerwieniła się ze wstydu. Arianna zajęła jego miejsce, a on został zdegradowany, aby zająć jej miejsce? Cóż za zniewaga?

„Możesz zrezygnować, jeśli ci to nie odpowiada” – dobiegł inny głos z krańca. Wszyscy się odwrócili i zobaczyli Chase’a Hudsona, stojącego z rękami w kieszeniach spodni i opartego bokiem o ścianę.

„Drugi Mistrz” Eduardo zadzwonił i lekko się przed nim ukłonił. Wszyscy pracownicy rozeszli się i wrócili na swoje miejsca. Pan Ryan zabrał swoje rzeczy i podszedł do biurka Arianny, która wstała.

„Wciąż trwają prace, upewnij się, że je ukończysz. I upewnij się, że jutro rano zgłosisz się do mojego biura i przekażesz mi szczegółowy opis swojej pracy” – oświadczyła Arianna i poszła usiąść w biurze Ryana.

Biuro Ryana było oddzielone szklaną ścianą. Wszyscy mogli się widzieć, ale przezroczysta ściana ich oddzielała, co stanowiło różnicę.

Gdy tylko Arianna weszła do swojego nowego biura i się w nim zadomowiła, zobaczyła wysoką postać wchodzącą do środka.